Hayat okumayla başlıyor.Dunyaya gelerek etrafını temaşa eden insan,zamanla etrafındakileri tanımaya ve anlamaya başlıyor.Dillendikce eşyayı birer birer okumaya başlıyor.







Hayat okumak ve okunmak icin var edilmiştir.Okunmayan hayat,okunmayan kitap gibidir.








Aslında mirac,hayatı okumanın terfi ettirilmesi ve diploma torenidir.







Yer yuzunu ve kendini okumanın başarısıyla,gokleri ve goklerin otesini okumadır. insanlara okuması ve kendisinin insanlar tarafından okunması icin bir kıymet ve değer vermektedir.







Ancak Neyi,Nicin,Nasıl ve Neden okumalı?







“Yaratan Rabbinin adıyla oku!”[1]







“Oku! Rabbin sonsuz kerem sahibidir.”[2]







"Kitabını oku! Bugun hesap gorucu olarak sana nefsin yeter!" deriz.”[3]







adına yapılan ve adına okunan her şey, icin bir kıymet ifade etmektedir. her şeyi kendisi icin yapılması veya yapılmaması yonuyle değerlendirmektedir.







O’nun icin yapılan her şey bir iyilik ifade eder.İyilik yapanları ise neticesiz bırakmaz.







Nitekim peygamberliğinin başlangıcında Hz.Hatice en buyuk moral ve başaracağını rasulullaha şoyle ifade etmişti:







“-Hayır, vallahi CenÂb-ı hic bir vakit seni perişan etmez... Sen, akrabana iyilik eder, kulfetlere tahammul edersin, yoku kazanır, yoksulu kazandırırsın... Misafire ikram eder, ihtiyac duyanlara yardım edersin...”







Allahın lutuf ve ihsanı okumayla beraberdir.







“Rabbin, senin gecenin ucte ikisinden daha azında, yarısında ve ucte birinde kalktığını, seninle beraber bulunanlardan bir topluluğun da boyle yaptığını biliyor. Gece ve gunduzu takdir eder. O, sizin onu sayamayacağınızı bildi de sizi affetti. Bundan boyle Kur'Ân'dan size ne kolay gelirse okuyun. , icinizden hastalar, yeryuzunde gezip 'ın lutfunu arayan başka kimseler ve yolunda savaşan daha başka insanlar olacağını bilmiştir. Onun icin Kur'Ân'dan kolayınıza geldiği kadar okuyun, namazı kılın, zekatı verin ve Allah'a guzel bir borc verin (Hayırlı işlere mal sarfedin). Kendiniz icin gonderdiğiniz her iyiliği, katında daha hayırlı ve sevapca daha buyuk olarak bulacaksınız. Allah'tan bağış dileyin. Kuşkusuz bağışlayandır, merhamet edendir.”[4]








Oku sadece bir ifade idi.Elle getirilen bir belge değil,kalbe ilka edilen bir hakikattı.







En onemli okuma ise,insanın kendisini okumasıdır.Cunki insan,alemin fihristesidir.Hadisdeki;-insanın kendisini bilmesi,Rabbisini bilmesi -ifadesi buradan ileri gelmektedir.







İnsan kendisini nasıl okumalıdır.Bu konuda Bediuzzaman hazretleri:







“Kendini başıboş zannetme.”[5]







“Muzekk olmadığın icin, belki sen kendini o recul-i fÂcir bilmelisin. Hizmetini, ubudiyetini; gecen nimetlerin şukru ve vazife-i fıtrat ve fariza-i hilkat ve netice-i san'at bil, ucb ve riyadan kurtul!.”[6]







“Ey kendini insan bilen insan! Kendini oku... Yoksa hayvan ve camid hukmunde insan olmak ihtimali var!”[7]







“Duşman istersen nefis yeter. Evet kendini beğenen, belayı bulur zahmete duşer; kendini beğenmeyen, safayı bulur, rahmete gider.”[8]







“İşte ey kendini insan zanneden insan! Madem mahiyetin boyledir; seni yapan ancak o zÂt olabilir ki: Dunya ve Âhiret birer menzil, arz ve sema birer sahife, ezel ve ebed dun ve yarın hukmunde olarak tasarruf eden bir zÂt olabilir. Oyle ise insanın mabudu ve melcei ve halaskÂrı o olabilir ki; arz ve semaya hukmeder, dunya ve ukba dizginlerine mÂliktir.”[9]







“"Ey insan! Kur'anın desatirindendir ki, Cenab-ı Hakk'ın masivasından hicbir şeyi ona taabbud edecek bir derecede kendinden buyuk zannetme. Hem sen kendini hicbir şeyden tekebbur edecek derecede buyuk tutma. Cunki mahlukat, mabudiyetten uzaklık noktasında musavi oldukları gibi, mahlukiyet nisbetinde de birdirler."[10]







Kendisini bilen,kendisini tanıyan ve kendisini okuyan bir insan;oku emrindeki hakikata vakıf olan insandır.







Cennetin de en buyuk lezzetlerinden biri de okumaktır.







Gercek okumak,gerceği okumaktır.Gercek ise,marifet ve marifetullahtır.Neticesi ise,muhabbet ve muhabbetullahtır.







MEHMET OZCELİK
ALINTIDIR
__________________