Mesed ve Leheb sûresi olarak adlandırılan bu sûre, Mekkî donemin başlangıcında nÂzil olan sûrelerdendir. Hak dine duşmanlık etmesi sebebiyle kin ve hasedinden yanan, boylece varacağı ebedî cehenneme girmeden, dunyada aleve giren ve "ateşlik" mÂnasına gelen Ebû Leheb ile eşinin şahsında din duşmanlarının Âkıbetini bildirir. Peygamber Efendimizin(AS) amcası Ebû Leheb'in Âkıbetini ve kÂfir olarak oleceğini senelerce once haber vermektedir. Ebû Leheb, hastalığı sebebiyle katılmadığı Bedir savaşında Mekkelilerin yenilmesine o kadar uzuldu ki bir hafta sonra ibret olacak şekilde oldu.
Ebû Leheb'in, Ebû Sufyan'ın kızkardeşi olan eşi Ummu Cemil de kocasından geri kalmayan bir duşmandı. Diken toplayıp Resulullahın yoluna sacardı. Âhiretteki Âkıbetini de kendisi istemiş olarak, kendini yakacak olan odunu taşıma işini devam ettirecektir.
SURE
تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ
Kurusun Ebû Leheb'in elleri. Zaten de kurudu!
مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَمَا كَسَبَ
Ona ne malı fayda verdi, ne de kazandığı.
سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ
O, bir alevli ateşe girecektir.
وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ
O odun yuklenmiş olan eşi de,
فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ
Boynunda bukulmuş urgan olarak,o ateşe odun taşıyacak.
__________________