Beliren norm teorisi (emergent norm theory), kolektif davranışların acıklanmasını konu almaktadır. Le Bon tarafından sosyal bulaşma ve kolektif histeri terimleriyle acıklanan kitle psikolojisinde onemli bir adım sayılabilecek bu yaklaşım Turner ve Killian (1957) tarafından geliştirilmiştir.

Bu teoriye gore, kitlelerin homojenliği iddiası bir illuzyondur; kitleler, roller ve rol ilişkileri etrafında yapılanmıştır. Kolektif ruh veya grup ruhu denilen bir şeyin varlığı tartışmalıdır. Kitlenin hareketini yoneten birtakım ozgul ilkeler vardır. Kitle duzeyinde duzenlilikler gorulmektedir ve bazı genellemeler yapılabilir. Kitlenin davranışlarında salt duygusallık veya akıldışılık egemen değildir.

Kitlede bir tek bicimlilik ve dolayısıyla gudulerde benzerlik olduğunu varsayan yaklaşımların aksine, burada, kitle icinde farklı kişiler ve guduler bulunduğu one surulur; orneğin bir doğal afet veya felaket durumunda oluşan kitle icinde, beş grup insan ayırtedilebilir: Felaketle doğrudan ilgili olanlar (angajman duzeyi yuksek), olaydan dolaylı olarak etkilenen kaygılı kişiler (bolgede yakınları olanlar, komşular), yardımcılar / gonulluler, seyirciler/meraklılar ve nihayet fırsatcılar (cıkar gudenler).
__________________