bayanlar baylar artık okuyan her kimse,benim şoyle bi sorunum var ki hayatı ciddiye alamıyorum,bildiğin geyik muhabbetiyle donen bi hayatım var,bana soracak olursanız hayatımdan memnunum ancak cevremde bu konuyla ilgili cok duvarlara carptım ve malumunuz nasır tuttum..Psikolojik ya da kişilik problemim olabilir mi diycem tabi ki coğu kişi buna bağlıycak belki ancak şoyle bir felsefe yaparsak normalliğin normunu belirleyenin kim olduğu da belli olmadığı icin belli bi şıtandart da yok bu konuda ve kendimi sorunlu saymıyorum.Sadece kendimi başka insanların gozunden gormek istediğim icin boyle bi soru sorma ihtiyacı hissettim,malumunuz insan gunumuzde dertleşecek dost bulmakta cok zorlanıyor,kısacası cok yalnızım ve sevgiye şefkate ihtiyacım var,bu da cok dramatize oldu ama icimdeki doluluğu boşaltmak icin sacma dahi olsa boyle bi yazı kaleme alma ihtiyacı hissettim,kaldı ki hayatta rastlantılara inanmam her sonucun bir sureci;her surecin de bir sonucu vardır ve hicbir şey de sebepsiz değildir,hepinizi cani gonulden kucaklar yanaklarınızdan mıncıraraktan satırlarıma son veriyorum sağlıcakla.