Babalar Ve Kızları
0 yaşında
Baba : Ne kadar da guzel. Şimdi bu kucuk şey benim kızım mı?Gozleri de bana ne kadar cok benziyor.
Kızı : Bu gozlerini benden hic ayırmayan adam babam olsa gerek.
5 yaşında
Baba : Prensesim benim, guzel kızım. Soyle bakalım baban sana ne alsın?
Kızı : En cok babamı seviyorum. Babam, niye annemle uyuyor? Hep benimle uyusun, başkasını sevmesin.
10 yaşında
Baba : Gittikce yaramaz oluyor, kime cekti bu kız?
Kızı : Ben babama aşığım. Buyuyunce babam gibi erkekle evleneceğim. Babam bu ay harclığımı arttırır mı?
15 yaşında
Baba : Ne kadar da cabuk buyudu. Eve de gittikce gec kalmaya başladı, bu gidişle başına kotu bir şey gelecek. Sanırım daha sert konuşmalıyım.
Kızı : Babam yuzunden arkadaşlarımla istediğim kadar vakit geciremiyorum. Bana baskı uygulamasından nefret ediyorum. Ne zaman ozgur olacağım?
20 yaşında
Baba : Artık sozumu dinlemiyor. Benden giderek uzaklaşıyor. Kendi parasını da kazanmaya başladı ya, bana ihtiyacı kalmadı tabii. Uzun zamandır tatlı bir-iki laf gecmedi aramızda zaten. Evi de surekli erkekler arıyor. Galiba kızım elden gidiyor.
Kızı : Her dediğime alınıyor, beni bir turlu anlamıyor.Hele gecen gun giydiğim mini eteğe karışmasına ne demeli? Evden ayrılıp, kendi hayatımı kurmalıyım. Cocuk muamelesi gormekten bıktım artık!
25 yaşında
Baba : Bir gun bunun olacağını biliyordum. İşte evleniyor. Zaten aramız eskisi gibi değildi.Şimdi bir de kocası var. Prensesim beni terkediyor.
Kızı : Boyle bir gunde bile o mutsuz ifadeyi takınmasının ne luzumu var ki? Biliyorum, onu bir turlu icine sindiremedi. Bu yuzden yapıyor. Kendi hayalindeki damat değil ya! Sanki birlikte yaşayacak olan o.
30 yaşında
Baba : Cok az goruşuyoruz. Daha sık biraraya gelsek ne iyi olur. Hem torunlarımı da ozluyorum. Kendi arkadaş cevrelerinden fırsat bulup da bize gelemiyorlar ki...
Kızı : Babamları da cok ihmal ediyorum galiba. Yine telefonda cok uzgun geldi sesi. Haftasonu onlara supriz yapmak en iyisi.
40 yaşında
Baba : Kızım, benim entellektuel duzeyimi yeterli bulmuyor. Ona gore cağın gerisinde duşunuyormuşum. Oysa kucukken derslerine hep ben yardım ederdim. Anlayamadığı butun problemleri bana sorardı. Şimdi beni beğenmiyor. Bir daha onunla asla politik tartışmalara girmeyeceğim.
Kızı : Babam giderek daha da cocuk gibi davranıyor.Surekli bir şeylerden yakınıyor. Gerci son zamanlarda sağlığı da iyi değil ama. Ya ona bir şey olursa? Zaten hicbir zaman dilediği gibi bir evlat da olamadım.
45 yaşında
Baba : Kızımın mutlu bir yuvası olması ne guzel. Gozum arkada gitmeyeceğim. Her şeyi kendi başardı. Onunla gurur duyuyorum.
Kızı : Babam icin cok endişeleniyorum. Onu kaybetmeye hazır değilim. İlaclarını da hep ihmal ediyor zaten. Allah'ım onu benden alma!
50 yaşında
Baba : Dunyada mutlu kal kızım !
Kızı : Seni cok ozleyeceğim ve arayacağım babacığım.Şimdi ben kime danışacağım, kim yardım edecek bana? Ne olur gittiğin yerde cok mutlu ol. Ve hep yanımda olduğunu hissettir, ne bileyim ben,arada sırada işaretler yolla mesela. Ah babacığım! Sensiz nasıl yaşayacağım?
55 yaşında
Kadın : Sen gideli, seni daha iyi anlıyorum babacığım.Keşke seni hic uzmeseydim demeyeceğim, cunku "keşke"lerin hicbir şeyi değiştiremeyeceğini biliyorum.Yine de beni duyuyorsan, lutfen seni uzduğum her gun icin cok ama cok pişman olduğumu bil olur mu?
Binlerce gozuyle, boşluktaki adam uzanır, duşsel bir incelikten onu kendi gecesine alır...
alıntı