Yıl: 1965
“Karşıma Âniden cıkınca ziyÂdesiyle şaşakaldım.. Nasıl bir ed takınacağıma hukûm veremedim, Âdet vecde geldim. Buna mukÂbil az bir muddet sonra kendime gelir gibi oldum, yuzunde beni fevkalÂde rahatlatan bir tebessum vardı.. Ustumu başımı toparladım, kendinden emin bir sesle ‘akşam-ı şerifleriniz hayrolsun’ dedim..”

Yıl: 1975
“Karşıma birdenbire cıkınca cok şaşırdım.. Ne yapacağıma karar veremedim, heyecandan ayaklarım titredi. Ama cok gecmeden kendime gelir gibi oldum, yuzunde beni rahatlatan bir gulumseme vardı.. Ustume ceki duzen verdim, kendinden emin bir sesle ‘iyi akşamlar’ dedim..”

Yıl: 1985
“Karşıma Âniden cıkınca fevkalÂde şaşırdım.. Nitekim ne yapacağıma hukûm veremedim, heyecandan ayaklarım titredi. Amma ve lÂkin kısa bir sure sonra kendime gelir gibi oldum, nitekim yuzunde beni ferahlatan bir tebessum vardı.. Ustume ceki duzen verdim, kendinden emin bir sesle ‘hayırlı akşamlar’ dedim..”

Yıl: 1995
“Karşıma birdenbire cıkınca cok şaşırdım.. Fen hÂlde kal geldi yÂni.. Ama bu iş bizi bozar dedim. Baktım o da bana bakıyor, bu iş tamamdır dedim.. Manitayı tavlamak icin doğruldum, artistik bir sesle ‘selÂm’ dedim..”

Yıl: 2006
“Âbi onu karşımda oyle gorunce cuş falan oldum yÂni.. Oğlum bu iş bizi kasar dedim, fen goceriz dedim, enjoy durumları yÂni.. Ama muyum ki ben, baktım ki o da bana kesik.. Sarıl oğlum dedim, bu manita senin.. ‘Hav ar yu yavrum?’”

Yıl: 2026
“Ven ay vaz si hor, ben cok yÂni oyle işte birden.. Off, ay dont nov Âbi yaa.. Ama o da bana oyle baktı, if so Âşık len bu manita.. ‘Hay beybi..’”

…

HÂl vakit var!..