Bu konu; yunus emre şiirleri hakkında bilgiler vermektedir.
Sevgili melekler, edebiyatımızın onemli isimlerindne buyuk halk ozanı Yunus Emre 'den derlediğimiz birbirinden guzel şiirlerile bu sayfamızda sizlerleyiz..
YUNUS EMRE GEL GİDELİM DOSTA GONUL ŞİİRİ
Bir karardan durmayalım
Gel gidelim dosta gonul
Hasretinden yanmayalım
Gel gidelim dosta gonul
Kılavuz ol gonul bana
Gel gidelim yÂrdan yana
Canım kurbandır canana
Gel gidelim dosta gonul
Kara haberin almadan
Can bedenden ayrılmadan
Azrail bizi bulmadan
Gel gidelim dosta gonul
Gercek murada varalım
YÂrin hatırın soralım
Yunus Emre'yi alalım
Gel gidelim dosta gonul
Yunus EMRE
AŞKIN ELİNDEN
Bilmem nideyim, kan da gideyim
Aşkın elinden, aşkın elinden
Meskenim dağlar, durmaz kan ağlar
Gozyaşım cağlar, aşkın elinden
Kaddim yay oldu, işim vay oldu
Bağrım nay oldu, aşkın elinden
Dinle zarımı, verdim serimi
Kodum arımı, aşkın elinden
Varım vereyim, uryan olayım
Zevke ereyim, aşkın elinden
YUNUS'un sozu, kan ağlar gozu
Doğrudur ozu, aşkın elinden
Yunus EMRE
BİR KEZ GONUL YIKTIN İSE
Bir kez gonul yıktın ise
Bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi
Elin yuzun yumaz değil
Yol oldur ki doğru vara
Goz oldur ki Hakk'ı gore
Er oldur alcakta dura
Yuceden bakan goz değil
Doğru yola gittin ise
Er eteğin tuttun ise
Bir hayır da ettin ise
Birine bindir az değil
Yunus bu sozleri catar
Sanki balı yağa katar
Halka metÂları satar
Yuku gevherdir tuz değil
Yunus EMRE
SOL CENNETİN IRMAKLARI
Sol cennetin ırmakları
Akar Allah deyu deyu
Cıkmış islam bulbulleri
Oter Allah deyu deyu
Aydan aydındır yuzleri
Şekerden tatlı sozleri
Cennette huri kızları
Gezer Allah deyu deyu
Yunus Emre var yarına
Koma bugunu yarına
Yarin Hakk'ın divanına
Cıkam Allah deyu deyu
Yunus EMRE
ŞOYLE GARİP BENCİLEYİN
Acep şu yerde varm'ola, şoyle garip bencileyin
Bağrı başlı gozu yaşlı, şoyle garip bencileyin
Gezdim Urum ile Şam’ı, yukarı illeri kamu
Cok istedim bulamadım, şoyle garip bencileyin
Kimseler garip olmasın, hasret oduna yanmasın
Hocam kimseler duymasın, şoyle garip bencileyin
Soyler dilim ağlar gozum, gariplere goynur ozum
Meğer ki gokte yıldızım, şoyle garip bencileyin
Nice bu dert ile yanam, ecel ere bir gun olem
Meğer ki sinimde bulam, şoyle garip bencileyin
Bir garip olmuş diyeler, uc gunden sonra duyalar
Soğuk su ile yuyalar, şoyle garip bencileyin
Hey Emre'm Yunus bicare, bulunmaz derdine care
Var imdi gez şardan şara, şoyle garip bencileyin
Yunus EMRE
TAŞTIN YİNE DELİ GONUL
Taştın yine deli gonul, sular gibi cağlar mısın?
Aktın yine kanlı yaşım, yollarımı bağlar mısın
Nidem elim ermez yÂre, bulunmaz derdime cÂre
Oldum ilimden avÂre, beni burda eğler misin
Yavu kıldım ben yoldaşı, unulmaz bağrımın yaşı
Gozlerimin kanlı yaşı, ırmak olup cağlar mısın
Ben toprak oldum yoluna, sen aşurı gozetirsin
Şu karşıma goğus geren, taş bağırlı dağlar mısın
Harami gibi yoluma, arkurı inen karlı dağ
Ben yÂrimden ayrı duştum, sen yolumu bağlar mısın
Karlı dağların başında, salkım salkım olan bulut
Sacın cozup benim gibi, yaşın yaşın ağlar mısın
Esridi Yunus'un canı, yoldaşım illerim kanı
Yunus duşte gordu seni, sayrı mısın sağlar mısın
Yunus EMRE
GEL GOR BENİ AŞK NEYLEDİ
Ben yururum yane yane, aşk boyadı beni kane
Ne deliyem ne divane, gel gor beni aşk neyledi
Aşkın beni mest eyledi, aldı gonlum hast’eyledi
Oldurmeye kast eyledi, gel gor beni aşk neyledi
Gah eserim yeller gibi, gah tozarım yollar gibi
Gah akarım seller gibi, gel gor beni aşk neyledi
Akar suların cağlarım, dertli ciğerim dağlarım
Şeyhim anuban ağlarım, gel gor beni aşk neyledi
Benzim sarı gozlerim yaş, varım pare ciğerim taş
Halden bilen dertli kardaş, gel gor beni aşk neyledi
Ya elim al kaldır beni, ya vaslına erdir beni
Cok ağlattın guldur beni, gel gor beni aşk neyledi
Ben yururum ilden ile, şeyh anarım dilden dile
Gurbette halim kim bile, gel gor beni aşk neyledi
Mecnun oluban yururum, o yÂri duşte gorurum
Uyanıp melul olurum, gel gor beni aşk neyledi
Miskin Yunus bicareyim, baştan ayağa yareyim
Dost elinde avareyim, gel gor beni aşk neyledi
Yunus EMRE
ELHAMDULİLLAH
Haktan gelen şerbeti, ictik elhamdulillah
Şol kudret denizini, gectik elhamdulillah
Şol karşıki dağları, meşeleri bağları
Sağlık safalık ile, aştık elhamdulillah
Kuru idik yaş olduk, kanatlandık kuş olduk
Birbirmize eş olduk, uctuk elhamdulillah
Vardığımız illere, şol safa gonullere
Halka tapduk manisin, sactık elhamdulillah
Beri gel barışalım, yad isen bilişelim
Atımız eğerlendi, estik elhamdulillah
İndik Rum'u kışladık, cok hayır şer işledik
Uş bahar geldi geri, goctuk elhamdulillah
Dirildik pınar olduk, irkildik ırmak olduk
Artık denize dolduk, taştık elhamdulillah
Taptuğun tapusuna, kul olduk kapusuna
Yunus miskin ciğ idik, piştik elhamdulillah
Yunus EMRE
CEKE GELDİ CEKE GİDER
Aşkın odu ciğerimi, yaka geldi yaka gider
Garip başım bu sevdayı, ceke geldi ceke gider
KÂr etti firak canıma, aşık oldum cananıma
As zencirin dost boynuma taka geldi taka gider
Sadıklar durur sozune, gayri gorunmez gozune
Bu gozlerim dost yuzune, baka geldi baka gider
Bulbul eder ah-u figan, hasret ile yandı bu can
Benim gonulcuğum ey can, Hakk'a geldi Hakk'a gider
Arada olmasın asi, onulmaz bağrımın başı
Gozlerimin kanlı yaşı, aka geldi aka gider
Miskin Yunus'un sozleri, efgan eder bulbulleri
Dost bahcesinin gulleri, koka geldi koka gider
Yunus EMRE
İLİM KENDİN BİLMEKTİR
İlim ilim bilmektir, ilim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsin, ya nice okumaktır
Okumaktan murat ne, kişi Hak'kı bilmektir
Cun okudun bilmezsin, ha bir kuru ekmektir
Okudum bildim deme, cok taat kıldım deme
Eğer Hak bilmez isen, abes yere yelmektir
Dort kitabın ma'nisi, bellidir bir elifte
Sen elifi bilmezsin, bu nice okumaktır
Yiğirmi dokuz hece, okursun uctan uca
Sen elif dersin hoca, ma'nisi ne demektir
Yunus der ki ey hoca, gerekse var bin Hac’ca
Hepisinden iyice, bir gonule girmektir
Yunus EMRE
AH NİDEYİM OMRUM SENİ
Yok yere gecirdim gunu, ah nideyim omrum seni
Seninle olmadım gani, ah nideyim omrum seni
Geldim ve gectim bilmedim, ağlayıp gussa yemedim
Senden ayrılam demedim, ah nideyim omrum seni
Hayrım şerim yazılacak, omrum ipi uzulecek
Suret benden bozulacak, ah nideyim omrum seni
Gidip geri gelmeyesin, gelip beni bulmayasın
Bu benliğe sermayesin, ah nideyim omrum seni
Hani sana guvendiğim, guveniben yuvandığım
Kaldı kulli kazandığım, ah nideyim omrum seni
Miskin Yunus gideceksin, acep sefer edeceksin
Hasret ile kalacaksın, ah nideyim omrum seni
Yunus EMRE
AĞLA GOZUM AĞLA GULMEZEM GAYRİ
Ağla gozum ağla gulmezem gayri
Gonul dosta gider gelmezem gayri
Ne gam bunda bana bin kez olsem
Orda olum olmaz olmezem gayri
Yansın canım yansın aşkın oduna
Aksın kanlı yaşım silmezem gayri
Beni irşad eden murşid-i kamil
Yeter ben el daha almazam gayri
Varlığım yokluğa değişmişim ben
Bu gun cana başa kalmazam gayri
Fenadan bakiye goc eder olduk
Yoneldim sol yola donmezem gayri
Muhabbet bahrinin gavvası oldum
Gerekmez ceyhun'a dalmazam gayri
Dilerim fazlından ayrılmıyasın
Tanrı'm senden ozge sevmezem gayri
Soyle aşık dilinden bunu YUNUS
Eğer aşık isem olmezem gayri
Yunus EMRE
DOLAP NİCİN İNİLERSİN
Dolap nicin inilersin
Derdim vardır inilerim
Ben Mevlaya aşık oldum
Anın icin inilerim
Benim adım dertli dolap
Suyum akar yalap yalap
Boyle emreylemiş calap
Derdim vardır inilerim
Beni bir dağda buldular
Kolum kanadım yoldular
Dolaba layık gorduler
Derdim vardır inilerim
Ben bir dağın ağacıyam
Ne tatlıyım ne acıyam
Ben mevlaya duacıyam
Derdim vardır inilerim
Dağdan kestiler hezenim
Bozuldu turlu duzenim
Ben bir usanmaz ozanım
Derdim vardır inilerim
Dulgerler her yanım yondu
Her azam yerine kondu
Bu iniltim Hak'dan geldi
Derdim vardır inilerim
Suyum alcaktan cekerim
Donup yukseğe dokerim
Gorun ben neler cekerim
Derdim vardır inilerim
Yunus bunda gelen gulmez
Kişi muradına ermez
Bu fanide kimse kalmaz
Derdim vardır inilerim.
Yunus EMRE
GELİN EY KARDEŞLER
Gelin ey kardeşler gelin
Bu menzil uzağa benzer
Nazar kıldım şu dunyaya
Kurulmuş tuzağa benzer
Bir pirin eteğin tuttum
"Ana beni" deyip gittim
Nice yuzbin gunah ettim
Her biri bir dağa benzer
Cağla Derviş Yunus cağla
Sen ozunu Hakk'a bağla
Ağlar isen halin ağla
Erdem vefa yoğa benzer
Yunus EMRE
NİCİN AĞLARSIN BULBUL HEY
Sen burda garip mi geldin
Nicin ağlarsın bulbul hey
Yorulup iz mi yanıldın
Nicin ağlarsın bulbul hey
Karlı dağlardan mı aştın
Derin ırmaklar mı gectin
YÂrinden ayrı mı duştun
Nicin ağlarsın bulbul hey
Hey, ne yavuz inilersin
Benim derdim yenilersin
Dostu gormek mi dilersin
Nicin ağlarsın bulbul hey
Kal'alı şehir mi yıkıldı
Ya nam-u arın mi kaldı
Gurbette yÂrin mi kaldı
Nicin ağlarsın bulbul hey
Gulistanlarda yaylarsın
Taze gulleri yeğlersin
Yavlak zarılık eylersin
Nicin ağlarsın bulbul hey
Uykudan gozum uyandı
Uyandı kana boyandı
Yandı sol yureğim yandı
Nicin ağlarsın bulbul hey
N'oldu şu Yunus'a n'oldu
Aşkın deryasına daldı
Yine baharistan oldu
Nicin ağlarsın bulbul hey
Yunus EMRE
GELDİ GECTİ OMRUM BENİM
Geldi gecti omrum benim,
Şol yel esip gecmiş gibi
Hele bana şoyle geldi,
Şol goz yumup acmış gibi
İşbu soze hak tanıktır,
Bu can govdeye konuktur
Bir gun ola cıka gide,
Kafesten kuş ucmuş gibi
Miskin Âdemoğulları,
Ekinlere benzer gider
Kimi biter kimi yiter,
Yere tohum sacmış gibi
Bu dunyada bir nesneye,
Yanar icim goynur ozum
Yiğit iken olenlere,
Gok ekini bicmiş gibi
Bir hastaya vardın ise,
Bir icim su verdin ise
Yarın anda karşı gele,
Hak şarabın icmiş gibi
Bir miskini gordun ise,
Bir eskice verdin ise,
Yarın anda karşı gele,
Hak libasın bicmiş gibi
Yunus Emre bu dunyada,
İki kişi kalır derler
Meğer HIZIR, İLYAS ola,
Ab-ı hayat icmiş gibi
Yunus EMRE
DURUN DURUN AŞKA SELA
Divaneler divaneler
Durun durun aşka sela
Aşk esriği mestaneler
Durun durun aşka sela
Mest-i elestler kandaksız
Mestane mestler kanatsız
Saki duruptur canaksız
Durun durun aşka sela
Merdaneler merdaneler
Erlik demi bu gundurur
Baş veruben can terkini
Vurun vurun aşka sela
Ey nice hamle idelim
İşbu fenadan gidelim
Binin binin şevk atalım
Surun surun aşka sela
Muhabbet yoluna girip
Aşktan dava kılan kişi
Tan eylemiş aşıklara
Gorun gorun aşka sela
Akıl ne bilir aşkı kim
Mağrur oluptur aklına
Aşkı bu gun bu Yunus'a
Sorun sorun aşka sela
Yunus EMRE
SELAM OLSUN
Bu dunyadan gider olduk, kalanlara selam olsun,
Bizim icin hayır dua, kılanlara selam olsun
Sela verin kastımıza, gider olduk dostumuza
Namaz icin ustumuze, duranlara selam olsun
Ecel buke belimizi, soyletmiye dilimizi
Hasta iken halimizi, soranlara selam olsun
Eceli gelenler gider, hepsi gelmez yola gider
Bizim halimizden haber, soranlara selam olsun
Tenim ortaya acıla, yakasız gomlek bicile
Bizi bir asan vech ile, yuyanlara selam olsun
Derviş Yunus soyler sozun, yaş doludur iki gozun
Bilmeyen ne bilsin bizi, bilenlere selam olsun
Yunus EMRE
KALANLARA SELAM OLSUN
Bu dunyadan gider olduk
Kalanlara selÂm olsun
Bizim icin hayır dua
Kılanlara selÂm olsun
Ecel buke belimizi
Soyletmiye dilimizi
Hasta iken halimizi
Soranlara selÂm olsun
Tenim ortaya acıla
Yakasız gomlek bicile
Bizi bir Âsan vech ile
Yuyanlara selÂm olsun
Azrail alır canımız
Kurur damarda kanımız
Yuyacağın kefenimiz
Saranlara selam olsun
Sala verile kasdımıza
Gider olduk dostumuza
Namaz icin ustumuze
Duranlara selam olsun
Dunyaya gelenler gider
Hergiz gelmez yola gider
Bizim halimizden haber
Soranlara selam olsun
Miskin Yunus soyler sozun
Yaş doldurmuş iki gozun
Bilmeyenler neyi bilmiş
Bilenlere selÂm olsun
YUNUS EMRE
SELAM OLSUN
Azrail alır canımız, kurur damarda kanımız
Yuyıcağız kefenimiz, saranlara selam olsun
Gider olduk dostumuza, eremedik kastımıza
Namaz icin ustumuze, duranlara selam olsun
Sozdur soylenir araya, kimse değmez bu yaraya
İltup bizi makbereye, koyanlara selam olsun
AŞIK oldur HAKKI seve, HAK derdine kıla deva
Bizim icin hayır dua, edenlere selam olsun
Aşık Yunus soyler sozu, kan yaş ile doldu gozu
Bilmeyenler bilsin bizi, bilenlere selam olsun
Yunus EMRE
AŞKIN ALDI BENDEN BENİ
Aşkın aldı benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanarım dun u gunu
Bana seni gerek seni
Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana seni gerek seni
Aşkın aşıklar oldurur
Aşk denizine daldırır
Tecelli ile doldurur
Bana seni gerek seni
Aşkın şarabından icem
Mecnun olup dağa duşem
Sensin dunu gun endişem
Bana seni gerek seni
Sufilere sohbet gerek
Ahilere ahret gerek
Mecnunlara Leyla gerek
Bana seni gerek seni
Eğer beni oldureler
Kulum goğe savuralar
Toprağım anda cağıra
Bana seni gerek seni
Cennet cennet dedikleri
Birkac koşkle birkac huri
İsteyene Ver anları
Bana seni gerek seni
Yunus'durur benim adım
Gun gectikce artar odum
İki cihanda maksudum
Bana seni gerek seni
Yunus EMRE
Ah Olum
Yalancı dunyaya konup gocenler
Ne soylerler ne bir haber verirler
Uzerinde turlu otlar bitenler
Ne soylerler ne bir haber verirler
Kiminin başında biter ağaclar
Kiminin başında sararır otlar
Kimi masum kimi guzel yiğitler
Ne soylerler ne bir haber verirler
Toprağa gark olmuş nazik tenleri
Soylemeden kalmış tatlı dilleri
Gelin duadan unutman bunları
Ne soylerler ne bir haber verirler
Yunus derki gor takdirin işleri
Dokulmuştur kirpikleri kaşları
Başları ucunda hece taşları
Ne soylerler ne bir haber verirler
Yunus Emre
AŞKIN BENİ
Gozum seni gormek icin
Elim sana ermek icin
Bu gun canım yolda kodum
Yarın seni bulmak icin
Bu gun canım yolda koyam
Yarın ivazın veresin
Arz eyleme ucmağını
Hic arzum yok ucmak icin
Benim ucmak neme gerek
Hergiz gonlum ona bakmaz
İşbu benim zarılığım
Değildurur bir bağ icin
Ucmak ucmağım dediğin
Mu'minleri yeltediğin
Vardır ola bir kac huri
Arzum yoktur kocmak icin
Bunda dahi verdin bize
Ol huriyi ciftu helal
Ondan gecti arzum tamam
Arzum sana ermek icin
Sufilere ver sen onu
Bana seni gerek seni
Haşa ben terkedem seni
Şol bir evle cardak icin
Yunus hasretdurur sana
Hasretini goster ona
İşin zulum değil ise
Dad eylegil istedi cun.
Yunus EMRE
ADEM OĞLU
Miskin Adem oğlanı
Nefse zebun olmuşdur
Hayvan canavar gibi
Otlamağa kalmışdur
Hergiz olumun sanmaz
Olesi gunin anmaz
Bu dunyadan usanmaz
Gaflet onun almışdur
Oğlanlar oğut almaz
Yiğitler tevbe kılmaz
Kocalar taat kılmaz
Sarp ruzigar olmuşdur
Beğler azdı yolundan
Bilmez yoksul halinden
Cıktı rahmet golunden
Nefs golune dalmışdur
Yunus sozu alimden
Zinhar olma zalimden
Korkadurun olumden
Cumle doğan olmuşdur.
Yunus EMRE
GONUL CALAB'IN TAHTI
Miskinlikte buldular, kimde erlik var ise
Merdivenden ittiler, yuksekten bakar ise
Gonul yuksekte gezer, dem-be-dem yoldan azar
Dış yuzune o sızar, icinde ne var ise
Ak sakallı pir hoca, bilemez hali nice
Emek vermesin hacca, bir gonul yıkar ise
Sağır işitmez sozu, gece sanar gunduzu
Kordur munkirin gozu, alem munevver ise
Gonul Calab’ın tahtı, Calap gonule baktı
İki cihan bedbahtı, kim gonul yıkar ise
Sen sana ne sanırsan, ayruga da onu san
Dort kitabın manası, budur eğer var ise
Bildik gelenler gecmiş, konanlar geri gocmuş
Aşk şarabından icmiş, kim mana duyar ise
Yunus yoldan azuban, yuksek yerde durmasın
Sinle sırat gormeye, sevdiği didar ise
Yunus EMRE
dem-be-dem : Zaman zaman
munevver : Bilgili, aydın
Calap : Allah
bedbaht : Talihsiz
sin : Mezar
sırat : Cennet yolu
didar : Allah'a kavusma, hakkın yuzu
AĞAC
Giderim ben yol sıra, yavlak uzanmış bir ağac
Boyle lÂtif boyle şirin, gonlum aydur birkac sır ac
Boyl’uzamak ne manÂdır, cunku bu dunya fÂnîdir
Bu fuzûlluk nişÃ‚nıdır, gel beri miskinliğe gec
Boyle lÂtif beziniben, boyle şirîn duzunuben
Gonul Hakk’a uzanuban, dilek nedir neye muhtÂc
Ağac karır devrÂn doner, kuş budağa birken konar
Dahi sana kuş konmamış, ne guvercin ne hod turac
Bir gun sana zevÂl ere, yuce kaddin ine yere
Budakların oda gire, kaynaya kazan kıza sac
Er sırrıdır sırrın senin, er yeridir yerin senin
Ne yerdedir yerin senin, sana sorarım ey ağac
Yunus Emre sen bir nice, eksikliğin yuz bin onca
Kur’ağaca yol sorunca, teferruclen yoluna gec
Yunus EMRE
BİR DAĞ İCİNDE
Adım adım ileri, beş alemden iceri,
On sekiz bin hicabı, gectim bir dağ icinde.
Gozler gibi gormedim, soz gibi soyleşmedim.
Musi'leyin munacaat, ettim bir dağ icinde.
Bir doşek doşemişler, nur ile bezemişler.
Dedim bu kimin ola, sordum bir dağ icinde.
Vardım ileri vardım, Levh-i elime aldım,
Ayetlerin okudum, yazdım bir dağ icinde.
Actım Mekke kapısın, duydum ol dost kokusun,
Erenlerin hepisin, gordum bir dağ icinde
Yetmiş bin hicab gectim, gizli perdeler actım,
Ol dost ile buluştum, gordum bir dağ icinde.
Gokler gibi gurledim, yeller gibi inledim,
Sular gibi cağladım, aktım bir dağ icinde.
Ayrılmadım pirimden, ayrılmadım şeyhimden,
Aşktan bir kadeh aldım, ictim bir dağ icinde.
Kalpten buyuk dağ olmaz, Ol Allaha doyulmaz,
Sohbetine kanılmaz, erdim bir dağ icinde,
Yunus eyder gezerim, dost iledir pazarım,
Ol Allahın didarın, gordum bir dağ icinde.
Yunus EMRE
GONULLER YAPMAYA GELDİM
Benim bunda kararım yok,
Bunda gitmeye geldim
Bezirganım mataım cok,
Alana satmağa geldim.
Ben gelmedim da'vi icin
Benim işim sevi icin
Dostun evi gonullerdir,
Gonuller yapmağa geldim
Dost eşruğu deliliğim,
Aşıklar bilir neliğim
Devşuruben ikiliğim,
Birliğe bitmeye geldim
Yunus Emre aşık olmuş,
Ma'şuka derdinden olmuş
Gercek erin kapısında
Omrum harcamaya geldim
Yunus EMRE
bezirgan: Tuccar
mata : Mal,erzak
dav'i : Dava peşinde koşmak,kavga,dava.
sev'i : Sevgi
eşruk : Sarhoşluk
devşuruben : Kaldırıp
bitmek : Kavuşmak
maşuk : Allah (Aşık olunan)
SEVELİM SEVİLELİM
Hak cihana doludur, kimseler Hakkı bilmez
Onu sen senden iste, o senden ayrı olmaz
Dunyaya gelen gecer, bir bir şerbetin icer
Bu bir koprudur gecer, cahiller onu bilmez
Gelin tanış olalım, işin kolayın tutalım
Sevelim sevilelim, dunya kimseye kalmaz
Yunus sozun anlar isen, mani'sin dinler isen
Sana iyi dirlik gerek, bunda kimseler kalmaz
Yunus EMRE
CAĞIRAYIM MEVLAM SENİ
Dağlar ile taşlar ile cağırayım mevlam seni
Seherlerde kuşlar ile cağırayım mevlam seni
Sular dibinde mahi ile, sahralarda ahu ile
Abdal olup ya hu diye cağırayım mevlam seni
Gokyuzunde İSA ile Tur dağında MUSA ile
Elindeki asa ile cağırayım mevlam seni
Derdi okus EYYUP ile, gozu yaşlı YAKUP ile
Ol MUHAMMED mahbub ile cağırayım mevlam seni
Hamd u şukrullah ile, vasf-ı kulhuvallah ile
Daim zikrullah ile cağırayım mevlam seni
Yunus okur diller ile, ol kumru bulbuller ile
Hakkı seven kullar ile cağırayım mevlam seni
Yunus EMRE
mahi : Balık
ahu : Ceylan
abdal : Derviş
ya hu : Allah
okus : Cok
mahbub: Sevgili
Dervişlik Dedikleri
Dervişlik dedikleri hırka ile tac degil
Gonlun derviş eyleyen hırkaya muhtac değil
Durmuş marifet soyler, erene Yunus Emrem
Yol eriyle yoldadır, yolsuza yoldaş değil
Yunus EMRE
HİC BİR KİŞİ BİLMEZ BİZİ
Hic bir kişi bilmez bizi,
Biz ne işin icindeyiz
Ne hırsımız baydır bizim,
Ne nefsimiz icindeyiz
Bir kimsenin devletine,
Ta'nediben biz gulmeyiz
Ne munkiriz alimlere,
Ne tersanın hacındayız
Yunus eydur hey sultanım,
Ozge şahım vardır benim
Ko dunya altın gumuşun,
Ne bakır-u tacındayız
Yunus EMRE
bay : Zengin
ta'netmek : Yermek, kınamak
ozge : Başka
tersa: Hıristiyan
munkir : İnkar eden
AH NEFİS
Girdim Aşkın denizine bahrılayın yuzer oldum
Geştediben denizler Hızır'layın gezer oldum
Cemalini gordum duşte cok aradım yazda kışta
Bulamadım dağda taşta denizleri suzer oldum
Sordum deniz malikine ırak değil salığına
Girdim gonul sınığına gonulleri duzer oldum
Viran gonlum eyledim şar bunculayın şar nerde var
Haznesinden aldım gevher dukkan yuzun bozar oldum
Ben ol dukkan-dar kuluyum gevherler ile doluyum
Dost bağının bulbuluyum budaktab gul uzer oldum
Ol budakta biter iman iman bitse gider guman
Dun gun isim budur heman nefsime bir tatar oldum
Canım bu tene gireli nazarım yoktur altına
Duştum ayaklar altına topraklayın tozar oldum
Tenim toprak tozar yolca nefsim iltir beni once
Gordum nefsin burcu yuce kazma aldım kazar oldum
Kaza kaza indim yere gordum nefsin yuzu kara
Humeti yok resul'lere bentlerini bozar oldum
Bu nefs ile dunya fani bu dunyaya gelen hanı
Aldattın ey dunya beni işlerinden bezer oldum
Yunus sordu girdi yola kamu gurbetleri bile
Kendi ciğerim kanıyla vasf-ı halim yazar oldum
Yunus EMRE
BE HEY KARDAŞ
Be hey kardaş Hakk'ı bulam mı dersin,
Hakk'a yarar amel işlemeyince
Tarikat sırrına erem mi dersin,
Kamil murşid sana soylemeyince.
Ozenirsen gardaş, tevhide ozen.
Tevhiddir nefsinin kal'asın bozan
Hic kendi kendine kaynar mı kazan
Cevre yanın ateş eylemeyince.
Değme kişi gonul evin duzemez
Hakk'ın taktirini kimse bozamaz.
Tarikat ummandır dalıp yuzemez,
Aşkın deryasını boylamayınca.
Aşkım galip geldi yureğim harlar
Aşık olan ar-ı namusu neyler
Behey yunus sana soyleme derler
Ya ben oleyim mi soylemeyince.
Yunus EMRE
AŞIKLAR OLMEZ
Ya Rab bu ne derttir derman bulunmaz
Benim garip gonlum aşktan usanmaz
Aşık ki cana kaldı aşık olmaz
Canın terketmeyen, ma'şukun bulmaz
Aşk pazarıdır bu canlar satılır
Satarım canımı kimseler almaz
Aşık, bir kişidir, bu dunya malın
Ahiret korkusun bir pula saymaz
Bu dunya ol ahiretten iceri
Aşıkın yeri var kimseler bilmez
Yunus oldu diye sala verirler
Olen hayvan imiş, aşıklar olmez
Yunus EMRE
LA ŞERİKE
La şerike okursun, sonra şerik katarsın
Bire iki demegil, fitne kimden tutarsın
Cun Kuran gokten indi, Onu Allah buyurdu
Ondan haber ver bana, ha kitaptan otersin
İlim okumaktan gerek kendozunu bilmektir
Kendozunu bilmezsen bir hayvandan betersin
Kılarsın riya namaz, gunahın cok hayrın az
Dinle neye varır soz, Cehennemde bitersin
Halka fetva verirsin, Ne icin sen tutmazsın
İhlas ile gelirsen bizden nesne utarsın
Sen fakihsin ben fakir, sana hic tan'umuz yok
İlmin var amelin yok, gunahlara batarsın
Yunus EMRE
utarsın : Kazanırsın
tan : Kınama
SUFİYİM HALK İCİNDE
Sufiyim halk icinde, tesbih elimden gitmez
Dilim marifet soyler gonlum hic kabul etmez
Soylerim marifeti, saluslanırım katı
Miskinliğe donmeye gonlumden kibir gitmez
Gorenler elim oper, tac u hırkaya bakar
Soyle sanırlar beni, zerrece gunah etmez
Dışımda ibadetim sohbetim hoş taatım
İc pazara gelince bin yıllık ayyar etmez
Dışım derviş icim boş, dilim tatlı sozum hoş
Amma ettiğim işi dinin değişen etmez
Yunus eksikliğini Allah'ına arz eyle
Onun keremi coktur sen ettiğin o etmez
Yunus EMRE
saluslanmak : Hilekarlık, duzenbazlık.
HABER EYLEN AŞIKLARA
Haber eylen aşıklara,
Aşka gonul veren benem
Aşk bahrisi oluban
Denizlere dalan benem
Gordum goğun meleklerin,
Her biri bir işteymiş
Hak Calabın zikr-in eden
İNCİL benem KURAN benem
Gordum diyen değil, goren
Bildim diyen değil, bilen
Bilen O'dur, gosteren O,
Aşka esir olan benem
Deli oldum adım Yunus
Aşk oldu bana kılavuz
Hazrete değin yalınız
Yuz suruyu varan benem
Yunus EMRE
ERENLER YOLU
Canım erenler yolu inceden ince imiş
Suleymana yol kesen şol bir karınca imiş
Eydurler idi bana aşık avare olur,
Geldi başıma gordum, ol soz yerince imiş
Dort kitabın manisin okudum hasıl ettim
Aşka gelincek gordum, bir uzun hece imiş
İki kişi soyleşir Yunus'u gorsem diye
Biri eydur ben gordum bir AŞIK koca imiş
Yunus EMRE
AHIR ZAMAN
İşidun ey ulular,
Ahır zaman olusar
Sağ musluman seyrekdur,
Ol da guman olusar
Danışman okur tutmaz,
Derviş yolun gozetmez
Bu halk oğut işitmez,
Ne sarp zaman olusar
Gitti beyler murveti,
Binmişler birer atı
Yediğu yoksul eti,
İctiğu kan olusar
Ne acayip serguzeştler,
Bağrım dolu serzenişler
Durmaz akar kanlı yaşlar,
Aksa gerek şimden geru.
Yunus EMRE
BU ACAİP BİR HALDİR
Bu bir acaip haldir bu hale kimse ermez
Alimle davi kılar, Veli değme goz gormez
İlm ile hikmet ile, kimse ermez bu sırra
Bu bir acaib sırdır, ilme kitaba sığmaz
Alem ilmi okuyan, dort mezhep sırrın duyan
Aciz kaldı bu yolda, bu aşka el uramaz
Yunus canını terk et, bildiklerini terk et
Fena olmayan suret, şahına vasıl olmaz
Yunus EMRE
davi : Savunulan şey
veli : Amma lakin
fena : Benliği terkedip yokluk halinde olma
EY BENİ AYIPLAYAN
Ey beni ayıplayan, gel beni aşktan kurtar
Elinden gelmez ise, soyleme fasid haber
Hic kimsene kendinden, halden hale gelmedi
Cumlemizin halini, maşuk eder mukarrer
Aşıkların her hali, Maşuk katında biter
Sozun var ona soyle, benim elimde ne var
Her kim aşk kadehinden,icti ise bir cura
Ona ne yad ne biliş, ona nesrik ne humar
Dost yuzunden nikabı, her kim giderdi ise
Hicap kalmadı ona, ayruk ne hayr u ne şer
Şeriat edebinden korkaram soylemeye
Yok ise eydeyidim daha ayrıksı haber
Dost kılıcından Yunus olurse gam değil
Dost goğunden uyanan, Maşuk burcundan doğar
Yunus EMRE
fasid : Bozucu, fesat
mukarrer : Kararlaştırılmış
cur'a : Yudum
yad : Yabancı
biliş : Tanıdık
humar : İckinin verdiği başağrısı
nesrik : Sarhoş
ayrıksı : Aykırı
nikap : Perde, yuz ortusu
AŞK KİTABIN OKURUZ
Soylememek harcısı, soylemeğin hasıdır
Soylemeğin harcısı, gonullerin pasıdır
Cumle yaratılmışa bir goz ile bakmayan
Halka muderris ise, hakikatte asidir
Şeriat haberini şerh ile eydem işit
Şeriat bir gemidir, hakikat deryasıdır
Ol geminin tahtası her nice muhkem ise
Deniz mevci kat olsa, tahta uşanasıdır
Bundan iceri haber işit, ey deyin ey yar
Hakikatin kafiri, şer'in evliyasıdır
Biz talib-i ilimleriz, aşk kitabın okuruz
Calap muderris bize, aşk hod medresedir
Yunus EMRE
Harcısı : Uygunu
Has : Guzel
Şerh : Acıklama
Eydem : Soyleyim
Hakikat : Kuranın gizli
anlamlarının bilindiği makam
Muhkem : Kuvvetli
Mevc : Dalga
Kat : Kesme
Uşanmak : Kırılmak
Şer'in : Şeriatın
Talib-i ilim : İlim oğrenen
Hod : Kendi, zaten
HAK BİR GONUL VERDİ
Hak bir gonul verdi bana, ha demeden hayran olur
Bir dem gelir şadan olur, bir dem gelir giryan olur
Bir dem gelir soyleyemez, bir sozu şerh eyleyemez
Bir dem cehalette kalır, nesne bilmez nadan olur
Bir dem dev olur ya peri, viraneler olur yeri
Bir dem ucar BELKIS ile sultan-ı ins u can olur
Bir dem varır mescitlere, yuz surer anda yerlere
Bir dem varır deyre girer, incil okur ruhban olur
Bir dem gelir İSA gibi olmuşleri diri kılar
Bir dem girer kibr evine, Firavn ile Haman olur
Bir dem doner CEBRAİLE rahmet sacar her mahfile
Bir dem gelir gumrah olur, miskin Yunus hayran olur
Yunus EMRE
hayran : Şaşkın
şadan : Sevincli
giryan : Ağlayan
beşaret: Mujdelenmek
şerh : Acıklama
nadan : Cahil
deyr : Kilise
ruhban : Rahip
mahfil : Toplantı yeri
gumrah : Sapmış
Aşk Bezirganı
Aşk bezirganı Sermaye canı
Bahadır gordum Cana kıyanı
Zehi bahadır Can terkin urur
Kılıc mı keser Himmet giyeni
Kamusun bir gor Kemterin er gor
Alu gormegil Palas giyeni
Tez cıkarırlar Fevkal'ulaya
Bin isa gibi Dunya yakanı
Tez indirirler Tahtesseraya
Bir karun gibi Dunya kovanı
Aşık olanın Nişanı vardır
Melamet olur Belli beyanı
Yunus EMRE
İŞİTİN EY YARENLER
İşitin ey yarenler
Aşk bir guneşe benzer
Aşk olmayan gonul
Misal-i taşa benzer
Taş gonulde ne biter
Dilinde agu tuter
Nice yumuşak soylese
Sozu savaşa benzer
Gec Yunus endişeden
Gerekse bu bişeden
Ere aşk gerek evvel
Ondan dervişe benzer
Yunus EMRE
yaren : Dost
agu : Zehir
bişe : Orman
KİME GONUL VERİR İSEM
Kime gonul verir isem, benim ile yar olmadı
Halim bilip derdim sorup bana vefadar olmadı
Haktan meğer takdir idi, aşık oldu gonlum sana
Hic kimseler bencileyin, aşka giriftar olmadı
İbrahim'e Nemrud odunu, aşktır gulistan eden
Aşktan nazar ericeğiz, gulzar oldu nar olmadı
Aşkta kahırlar cok olur, aşıklara gayret gerek
Yunus aşık oldun ise, aşıklarda ar olmadı
Yunus EMRE
giriftar : Tutkun olmak, tutulmak
gulistan, gulzar : Gul bahcesi
nar : Ateş
ar : Utanma
NİCE BESLEYESİN
Nice bir besleyesin, bu kadd ile kameti
Duştun dunya zevkine unuttun kıyameti
Durus, kazan, ye yedir, bir gonul ele getir
Yuz Kabeden yiğrektir, bir gonul ziyareti
Uslu değil delidir Halka Salusluk satan
Nefsin musluman etsin var ise kerameti
Yunus imdi sen dahi, gerceklerden olagor
Gercek erenler imiş, cumlenin ziyareti
Yunus EMRE
kadd : Boy, pos
kamet : Boy
durus : Toplayıp biraraya getirme
yiğrek : Daha iyi
salusluk : Hilekarlık
keramet : Olağanustu işler, haller
AŞIK KENDİ KANINI
Helal kıldı ma'şuka aşık kendi kanını
Ma'şuk nakşından okur aşk eri Kur'anını
Yardan ayrı olunca asılıp olmek yeğdir
Aşık kendi bırakır boynuna urganını
Gitmez aşık gozunden hergiz ma'şuk hayali
Nitekim zilha verir Yusuf'un nişanını
Dirlik budur aşıka ma'şuk yolunda ole
Sorarlar ise aydam aşıkın burhanını
Belkıs ile Suleyman aşka duştu bir zaman
İsteyip bulmadılar bu derdin dermanını
Gokteki Harut Marut aşk icin indi yere
Zuhre yuzun gorecek unuttu Rahman'ını
Guzaf gormen siz aşkı kime oğradı ise
Sultanı iltir baştan yitirir hanmanını
Ferhat bu aşk yolunda başın kulunge tuttu
Husrev Şirin derdinden dosta verdi canını
Leyli'yle Mecnun işi acebdur ( ur ) bu halka
Abdurrezzak terk etti aşk icin imanını
Zemane vefaları cefa gelir Yunus'a
Bir doğru yer bulucak fidi kılar canını
Yunus EMRE
BİLMEDİLER
Hakiykatin ma'nisin şerh ile bilmediler
Erenler bu dirliği riye dirilmediler
Hakiykat bir denizdir şeriattır gemisi
Coklar gemiden cıkıp denize dalmadılar
Bular geldi tapıya şeriat tuttu durur
İceri giribeni ne varın bilmediler
Dort kitabı şerh eden asıdır hakıykatte
Zira tevsir okuyup ma'nisin bilmediler
Yunus adın sadıktır bu yola geldin ise
Adın değşirmeyenler bu yola gelmediler.
Yunus EMRE
SENSİN KERİM
Sensin kerim sensin rahim,
Allah sana sundum elim
Senden artuk yoktur emim,
Allah sana sundum elim
Ecel geldi vade erdi,
Bu omrum kadehi doldu
Kimdir ki icmeden kaldı,
Allah sana sundum elim
Gozlerim goğe suzuldu,
Canım goğusten uzuldu
Dilim tetiği bozuldu,
Allah sana sundum elim
Geldim salacam sarılır,
Dort yana sela verilir
El namazıma derilir,
Allah sana sundum elim
Can cenazeden şeştiler,
Ustume toprak sactılar
Hep koyubeni kactılar,
Allah sana sundum elim
Yunus tap uzattın sozu,
Allah'ına tutgil yuzu
Didardan ayırma bizi,
Allah sana sundum elim
Yunus EMRE
emim : İlacım
salaca : Tabut taşıyan tahta
şeşmek : Cıkarmak
tap : Yeter, kafi
didar : Allahın cemali, yuzu
AŞK VER BANA
İlahi bir aşk ver bana, kandalığım bilmeyeyim
Yavı kılayım ben beni, isteyi ben bulmayayım
Al gider benden benliği, doldur icime şenliği
Diriliğimde oldur beni, varıp orda olmeyeyim
Bulbul olup oteyim, dost bahcesinde yatayım
Gul oluben acılayım, ayruk dahi solmayayım
Aşkdır derdin dermanı, aşk yoluna koydum canı
Yunus Emre eydur bunu, bir dem aşksız olmayayım.
Yunus EMRE
Kanda : Nerede
Yavı kılmak: Kaybetmek
Ayruk : Artık, başka
Eydur : Soylemek
Dem : An, vakit