İmÂm-ı Âzam Ebu Hanife ’nin oğlunun sorusuna verdiği muhteşem cevap.İmÂm-ı Âzam, kendisi ara sıra usûl ve akÂid hakkında munÂzaralar yapmakla beraber, talebelerini ve yakınlarını bu tur işlerden menediyordu. Bir defÂsında oğlu HammÂd ’ı bir kelÂm meselesinde munÂkaşa ederken gordu ve onu bundan vazgecirdi. İmÂm-ı Âzam ’a:
“–Seni munÂzara yaparken goruyoruz, bizi neden men ediyorsun?” dediler.
O buyuk İmÂm, HÂlık ’ın nazarıyla mahlûkÂta bakış tarzını da gosteren şu muhteşem cevÂbı verdi:
“–Biz munÂzara yaparken, arkadaşımız kayıp duşecek, yanılacak diye korkudan başımızda kuş varmış gibi dikkatli duruyoruz. Siz ise munÂzara yapıyorsunuz ve arkadaşınızın hat yapmasını istiyorsunuz. Arkadaşının ayağını kaydırmak isteyen kişi, onun gunahkÂr ve dalÂlette olmasını istiyor, kufre itiyor, demektir. Arkadaşını tekfir etmek isteyen ise ondan once kufre duşer.”[1]
Dipnot:
[1] İbn-i BezzÂzî, MenÂkıb-ı İmÂm-ı Âzam, I, 121; Muhammed Ebû ZehrÂ, İmÂm Ebû Hanîfe, trc. Osman Keskioğlu, Konya 1959, s. 29.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Faziletler Medeniyeti 2, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan