Hz. İbrahim (a.s.) Allah'a nasıl dost olmuştur?CenĂ‚b-ı Hak; Hazret-i İbrĂ‚him, Hazret-i İsmĂ‚il ve HĂ‚cer vĂ‚lidemizi, oyle buyuk imtihanlardan gecirmiştir ki, nihĂ‚yetinde onlar birer teslîmiyet Ă‚bidesi olarak tĂ‚rihe gecmişlerdir. CenĂ‚b-ı Hak bir mukĂ‚fĂ‚t olarak onların teslîmiyetteki ihlĂ‚slarını, umre ve hac ibĂ‚detleriyle ebedîleştirmiştir.
AllĂ‚h -celle celĂ‚luhû- Hazret-i İbrĂ‚him ’i dost edinince melekler:
“–Ey Rabbimiz! İbrĂ‚him Sana nasıl dost olabilir? Nefsi, malı ve evlĂ‚dı var. Kalbi bunlara meyyĂ‚ldir...” dediler. MuteĂ‚kıben şu ibretli manzaralara ve Hazret-i İbrĂ‚him ’in ağır imtihanlarına şĂ‚hid oldular:
Hazret-i İbrĂ‚him -aleyhisselĂ‚m-, mancınıkla ateşe atılacağı zaman, melekler heyecanlandı. Bir kısmı, Hazret-i İbrĂ‚him ’e yardım etmek icin AllĂ‚h TeĂ‚lĂ‚ ’dan izin istedi. Melekler, Hazret-i İbrĂ‚him ’e bir isteği olup olmadığını sordular. O ise:
“–Dostla dostun arasına girmeyin!” buyurdu.
Daha sonra CebrĂ‚îl -aleyhisselĂ‚m- geldi:
“–Bana ihtiyĂ‚cın var mı?” diye sordu.
İbrĂ‚him -aleyhisselĂ‚m-:
“–Sana ihtiyĂ‚cım yok. O bana yetişir; O ne guzel
Vekîl ’dir!” buyurdu.
HZ. İBRAHİM'İN ATEŞE ATILDIĞINDA DUŞTUĞU YER
Nitekim HalîlullĂ‚h ’ın bu yuce teslîmiyeti ve yalnız Hakk ’a tevekkulu uzerine, O daha ateşin icine duşmeden AllĂ‚h TeĂ‚lĂ‚ ateşe emretti:
“...Ey ateş! İbrĂ‚him ’e serin ve selĂ‚met ol!” (el-EnbiyĂ‚, 69)
Bu emirle birlikte İbrĂ‚him ’in -aleyhisselĂ‚m- duştuğu yer bir anda gulistĂ‚na dondu. Orada tatlı bir pınar kaynayıp akmaya başladı.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Faziletler Medeniyeti 1, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan