Yunus Suresi 62. ayeti ne anlatıyor? Yunus Suresi 62. ayetinin meali, Arapcası, anlamı ve tefsiri...Yunus Suresi 62. Ayetinin Arapcası:اَلَٓا اِنَّ اَوْلِيَٓاءَ اللّٰهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَۚ
Yunus Suresi 62. Ayetinin Meali (Anlamı):Şunu iyi bilin ki, Allah dostlarına hicbir korku yoktur ve onlar asla uzulmeyeceklerdir.
Yunus Suresi 62. Ayetinin Tefsiri:“VelÂyet”; muhabbet, dostluk, yardım ve vekÂleten birinin işine bakmak gibi mÂnalara gelir. “Evliyaullah” ise, Allah ’a dost olan, Allah icin dost olan, Allah icin birbirlerine yardımcı olan kimselerdir. Resûlullah (s.a.s.) ’e evliyaullahın kimler olduğu sorulduğunda: “Goruldukleri zaman Allah hatıra gelen kimselerdir” buyurmuştur. (İbn MÂce, Zuhd 4) Zira bu seckin kişilerin yakınında bulunulduğu zaman halleri, sekînetleri, duruş ve davranışları derhal Allah ’ı hatırlatır. Bunların fÂnî dunya menfaatlerine, mal ve servetlerine hırs ve duşkunlukleri yoktur. Ancak Allah icin birbirlerine muhabbet ve dostluk gosterirler. (Ebû DÂvûd, Sunnet 2)
Bunların “Allah icin birbirini seven kimseler” (Muslim, Birr 38) oldukları da rivayet olunur. Nitekim Hz. Omer ’den rivayete gore Resûlullah (s.a.s.) şoyle buyurmuştur:
“Allah'ın kullarından bir takım insanlar vardır ki onlar ne peygamber ne de şehîddirler. Fakat kıyÂmet gunu Allah katındaki makamlarından dolayı onlara nebiler ve şehitler imrenerek bakacaklardır.”
Bunların kim olduğu sorulunca da Efendimiz (s.a.s.):
“Bunlar oyle kimselerdir ki, aralarında akrabalık, ticaret ve iş ilişkisi olmaksızın, sırf Allah rızÂsı icin birbirlerini severler. Vallahi yuzleri nurdur ve kendileri de nurdan birer minber uzerindedirler. İnsanlar korktukları zaman bunlar korkmazlar, insanlar uzulduğu zaman bunlar uzulmezler” buyurmuş, peşinden de bu Âyeti okumuştur. (HÂkim, el-Mustedrek, IV, 170)
Bu ve benzeri rivayetlerden hareketle velilerin: “Allah ’ı seven, O ’na ibÂdet ve taatle yakınlaşmaya gayret gosteren, Allah ’ın da kendilerine nimet, şeref ve izzet ihsan ederek dostluğunu gosterdiği” kimseler olduğu anlaşılmaktadır. Zaten devam eden 63. Âyet-i kerîmede bunların tarifleri yapılmakta ve en başta gelen vasıfları sayılmaktadır. Buna gore, evliyÂullah kÂmil bir imanla ilÂhî emirleri ifÂya ve yasaklardan kacınmaya devam ederler. Kendilerinden Allah rızÂsına aykırı bir hÂl, bir durum sadır olmaması icin dikkat ederler, her turlu haramdan ve şupheli şeylerden sakınırlar. Bu halleriyle onlar daima Allah ’ın dininin ve yolunun yardımcılarıdır. Allah ’ın insanları her turlu karanlıklardan nura cıkarması icin uzerlerine duşen tebliğ, temsil, ornek ve vesile olma gibi tum vazifelerini en iyi şekilde ve ihlasla yerine getirmeye calışırlar. HÂsılı Allah ’a dostluk, tum varlığı ve butun gonluyle Allah yoluna adanmış olmayı gerektirir. İşte evliyaullahın hakiki tarifi budur.
Hz. Ali şoyle der: “Allah ’ın velileri, uykusuzluktan yuzleri sararmış, ibret almaktan gozleri kamaşmış, aclıktan karınları nerdeyse sırt­larına yapışmış, susuzluktan da dudakları kırışmış kimselerdir.” (Kurtubî, el-CÂmi‘, VIII, 358)
Bunlar icin hicbir korku yoktur, onlar uzulmezler de. Guneş doğunca yıldızların kaybolması gibi, Allah korkusu onlardaki diğer butun korkuları sildiği icin başka korku kalmamıştır. Karşılaşacakları nimetler ve mutluluklar daha guzel olduğundan oturu gecmişle alakalı bir uzuntu de duymayacaklardır. Nitekim bir diğer Âyet-i kerîmede şoyle buyrulur:
“Kendilerine tarafımızdan ebedî mutluluk takdir edilmiş olanlara gelince, onlar cehennemden uzak tutulacaklardır. Onlar cehennemin hışırtısını bile duymayacak; cennette canlarının cektiği nimetler icinde ebedî kalacaklardır. KıyÂmetin yol actığı en buyuk korku dahi onları uzmeyecek ve melekler kendilerini: “Size va ’dedilen o mutlu gun işte bu gundur” diyerek karşılayacak.” (Enbiy 21/101-103)
Onlar icin hem dunya hayatında, hem de Âhirette mujdeler vardır. Allah dostlarına dunyadaki mujdeler şunlardır:
› SÂdık ve sÂlih ruyÂlar. Nitekim Ebu ’d-Derd şoyle anlatır: Resûlullah (s.a.s.) ’e bu Âyet hakkında sordum. Efendimiz (s.a.s.): “İndirildiğinden bu yana buna dair sen­den başka bana soru soran olmadı. Buradaki «mujde»den kasıt, muslumanın gorduğu, yahut ona gosterilen sÂlih ruyadır” buyurdu. (Tirmizî, Ruy 3)
› Melek­lerin olum esnasında dunyadayken mu ’mine verdikleri mujdedir. Mu ’min kulun canı­nın cıkmasına yakın bir zamanda olum meleği gelir ve: “Ey Allah ’ın dostu, sana selÂm olsun, Allah sana selam gonderdi” der. Nitekim: “Onlar ki, tertemiz bir hayat yaşarlarken melekler gelip incitmeden canlarını alırlar; bir taraftan da kendilerini: «Selam olsun size! Yaptığınız guzel amellere karşılık girin cennete!» diye mujdelerler” (Nahl 16/32) Âyeti bu hakikati haber verir.
› Mu ’minin olmeden once ne­reye gideceğini bilmesidir.
Bu, yuce Allah ’ın Kur ’an ’da dostlarına ihsan edeceği cennet ve bol mukÂfÂtlara dair vermiş olduğu muj­dedir. Nitekim Âyet-i kerîmelerde şoyle buyrulur: “Rableri onları kendi katından bir rahmetle, rızÂsıyla ve icinde onlar icin hazırlanmış cok kıymetli, ebedî nimetler bulunan cennetlerle mujdeler” (Tevbe 9/21); “İman edip sÂlih ameller işleyenleri şoyle mujdele: Altlarından ırmaklar akan cennetler onlar icindir” (Ba­kara 2/25); “Size va ’dolunan cennetle sevinin!” (Fussilet 41/30) İşte bu sebeple “Allah ’ın verdiği sozlerde ve hukumlerinde asla değişme olmaz” (Yûnus 10/64) di­ye buyrulur ki, “Allah verdiği sozden caymaz” demektir.
Âhiretteki mujdeye gelince, ruh cesetten cıktı­ğı vakit, Allah ’ın rız ve hoşnutluğuyla mujdelenirler. Yine kabirlerinden cıktıklarında cennetlik oldukla­rına dair onlara mujde verilir.
O halde muslumanın basit sebeplere takılarak uzulmesine hic gerek var mı:

Yunus Suresi tefsiri icin tıklayınız...
Kaynak: Omer Celik Tefsiri
Yunus Suresi 62. ayetinin meal karşılaştırması ve diğer ayetler icin tıklayınız...
İslam ve İhsan