Kur ’Ă‚n-ı Kerîm ve Peygamber Efendimiz Cennete bir karış kalıp da kaybedenleri, Cehenneme bir karış kalıp da kazananları haber vermektedir. CenĂ‚b-ı Hak, olum gelene kadar kulluğu îtinĂ‚ ile yaşamamızı tavsiye eder.Resûlullah -sallĂ‚llĂ‚hu aleyhi ve sellem- şoyle buyurmuşlardır:
“İsrĂ‚iloğulları icinde birbirine zıt istikĂ‚mette iki kişi vardı: Biri gunahkĂ‚rdı, diğeri de ibĂ‚dette gayret gosteriyordu. Âbid olan, diğerine gunah işlerken rastlardı da; «Vazgec!» derdi. Bir gun, yine onu gunah uzerinde yakaladı. Yine; «Vazgec!» dedi. Oburu:
«–Beni AllĂ‚h ile başbaşa bırak. Sen benim başıma mufettiş misin?» dedi. Oburu:
«–VallĂ‚hi Allah seni mağfiret etmez.» Veya; «–Allah seni Cennetine koymaz!» dedi.
Bunun uzerine Allah TeĂ‚lĂ‚ ikisinin de ruhlarını kabzetti. Bunlar Âlemlerin Rabbi ’nin huzûrunda bir araya geldiler. Allah TeĂ‚lĂ‚, ibĂ‚dette gayret edene:
«–Sen Ben ’im elimdekine kĂ‚dir misin?» dedi. GunahkĂ‚ra donerek:
«–Git, rahmetimle Cennete gir!» buyurdu. Diğeri icin de:
«–Bunu ateşe goturun!» diye emretti.”
Ebû Hureyre -radıyallĂ‚hu anh- der ki:
“(Adamcağız AllĂ‚h ’ın gazabına dokunan munĂ‚sebetsiz) bir kelime konuştu, bu kelime dunyasını da, Âhiretini de helĂ‚k etti.” (Ebû DĂ‚vûd, Edeb, 43/4901)
DUNYA MAYIN TARLASI GİBİ Bu sebeple, Allah rızĂ‚sını celbedici en ufak davranışları bile îfĂ‚ etmeli, diğer taraftan AllĂ‚h ’ın gazabını celbedecek en kucuk bir fiilden dahî kacınmalıdır. Bu fĂ‚nî dunyada, sanki bir mayın tarlasında yuruyormuşuz gibi, her hĂ‚limizi îtinĂ‚ ile kontrol etmeliyiz. ZîrĂ‚ Kur ’Ă‚n-ı Kerîm ve Peygamber Efendimiz Cennete bir karış kalıp da kaybedenleri, Cehenneme bir karış kalıp da kazananları haber vermektedir. CenĂ‚b-ı Hak, olum gelene kadar kulluğu îtinĂ‚ ile yaşamamızı tavsiye ederek şoyle buyurur:
“Sana yakîn (olum)
gelinceye kadar Rabbine kulluk et!” (el-Hicr, 99)
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Faziletler Medeniyeti 2, Erkam Yayınları
İslam ve İhsan