Allah dostları icin cuz ’î irĂ‚de yok hukmundedir. Zira onlar daima AllĂ‚h ’ın huzurunda bulunurlar.On dokuzuncu asrın meşhur mutasavvıflarından Şeyh Muhammed Nûru ’l-Arabî ’nin, “beşerî irĂ‚de”yi, yĂ‚ni cuz ’î irĂ‚deyi inkĂ‚r ettiği yolunda bir dedikodu yayılır. Bunu duyan Sultan Abdulmecid Han, Hazret-i Pîr ’in huzur derslerine cağrılmasını ve orada kendisine bu meselenin sorulmasını irĂ‚de buyurur. Ferman yerine getirilerek Şeyh huzur dersine dĂ‚vet edilir. Orada kendisine meselenin keyfiyeti suĂ‚l olunduğunda Hazret şoyle cevap verir:
“Ben umûmî mĂ‚nĂ‚da irĂ‚de-i cuz ’iyye yoktur deyip onu inkĂ‚r etmedim. Ancak bir kısım insanlar icin onun Ă‚deta yok hukmunde olduğunu soyledim. Cunku evliyĂ‚ullĂ‚hın buyukleri, dĂ‚imĂ‚ huzûr-i ilĂ‚hîde olduklarının idrĂ‚ki icinde yaşadıkları icin irĂ‚de-i cuz ’iyyelerinde de tezĂ‚hur imkĂ‚nı yok denilecek kadar azdır. Bu sebeple her hĂ‚lukĂ‚rda kendi irĂ‚delerine değil, mulkunde bulundukları CenĂ‚b-ı Hakk ’ın irĂ‚desine tĂ‚bî olarak hareket ederler. Aksi hĂ‚lde, edebe mugĂ‚yir davranmış ve kusur işlemiş olurlar.
MeselĂ‚ bizler şimdi pĂ‚dişĂ‚hın huzûrundayız. «Gel» denilir geliriz; «git» denilir gideriz. İrĂ‚demizi, bizi kuşatan pĂ‚dişĂ‚h irĂ‚desine rağmen isteğimize gore kullanmamız mumkun değildir. Oysa bir de dışarıdaki gĂ‚fillere ve diğer mahlûkĂ‚ta bakın; gĂ‚yet serbest ve irĂ‚delerinde hurdurler.”
Aldığı cevaptan memnun kalan pĂ‚dişah, Şeyh Muhammed Nûru ’l-Arabî ’ye ihsan ve ikramda bulunmuştur.
AllĂ‚h ’ın, her zaman ve mekĂ‚nda hĂ‚zır ve nĂ‚zır olduğunun şuur ve idrĂ‚kiyle yaşayan ihsĂ‚n ve murĂ‚kabe ehli has kullar, kendi arzuları yerine, her hĂ‚lukĂ‚rda ilĂ‚hî irĂ‚deye rĂ‚m olurlar.
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Faziletler Medeniyeti 1, Erkam Yayınları
ALLAH ’IN İNSAN İCİN TAKDİR ETTİĞİ FİİLLER
https://www.islamveihsan.com/allahin-insan-icin-takdir-ettigi-fiiller.html
İslam ve İhsan