Sessizlik icnde kaldım hep.. Sana soylemek istediğim kelimeleri kalbime gomdum.. Belki birgun hani olurya belki bigun kalbime ağır gelir kelimeler icimden atmak isterim ya.. İşte ozaman -soylerim- diye !


Kimse yardım etmedi bana.. Sessizlik icinden cıkamadım birturlu.. Hep sessiz kaldım ben.. Aşka sevgiye dostluğa KALBİNE !! Konuşamadım.. Dilim varmadı soylemeye... SUSTUM!


Kimi zaman ağladım! Bekledim.. İcimi doktum kağıda kaleme.. Beni tek anlayan onlardı cunku. Ne dostum ne arkadaşım.. Hicbişey kalmadı!
Sen.. Sen ise yoktun zaten..!







​


Konuşsam... susturursun diye korkuyorum..
Ağlasam... arkamdan gulersin diye susuyorum..
Sussam... işte ozaman hicbirşey yapmıyorsun diye bende SUSUYORUM..!


Belki kotu yapıyorum.. İnan hicbirşey bilmiyorum.. Beynim ! KaLbim ! AkLım ! Hepsi sende... Hepsi sendeyken hicbirşey duşunemiyorum... Ruhumda SADECE SEN...​







​




Ayrılık vakti yaklaşır..uzaktan.. Gorurum! Hic sesimi cıkarmam.. Cıkaramam..


Sessizim bu yuzden işte.. Konuşamam !!!​