Her baktığımda, ilk defa goruyormuşum gibi…
Ama kendimden bile once tanıdığım…
Her saniye yeniden doğmak gibi…
Ama asırlardır suren…
Kışa donmeyen sonbahar; derin, duygulu…
Yaza donmeyen ilkbahar; serin, coşkulu…​

Ilık avuclarında, kar taneleri…
Guneş sıcağı, gozleri…
Ve sozleri…
Ve sesi…​

Boyle olmalı aşkın tarifi…
Ki, tarif edilememeli…​

“Resmini ciz!” deseler…
Bacası tuten bir ev belki…
Belki gece yarısı terkedilmiş bir şiir…
Veya kaldırımların kanına giren…
Aşkın ayak sesleri…​

“Resmini ciz!” deseler…
Her koşe başı ıhlamur kokar…
Yağmur kokar…
Veya…
Gecenin koynuna bırakılan gozyaşları…
Gizli ve mahcup…​

Aşk, istemektir belki…
Belki bir ticaret; pazarlıksız…
Bedeli kalbinizdir… Bedeli her şeydir…
Sonrası bir uzun yolculuk…
Sonrası; nasip!​

Tarifini sorsalar…
Her baktığımda, ilk defa goruyormuşum gibi…
Az kalsın oluyormuşum gibi…​

Ahmet Telli​