tek heceli aşk
Var mı beni icinizde tanıyan?
Yaşanmadan cozulmeyen sır benim.
Kalmasa da şohretimi duymayan,
Kimliğimi tarif etmek zor benim...

Bulbul benim lisanımla otuştu.
Bir gul icin can evinden tutuştu.
Yureğine Toroslar'dan cığ duştu.
Yangınımı sondurmedi kar benim...

Niceler sultandı, kraldı, şahtı.
Benimle değişti talihi bahtı,
Yerle bir eylerim tac ile tahtı,
Akıl almaz hunerlerim var benim...

Kamil iken cahil ettim alimi,
Vahşi iken yahşi ettim zalimi,
Yavuz iken zebun ettim Selim'i,
Her oyunu bozan gizli zor benim...

Yeryuzunde ben urettim veremi.
Lokman Hekim bulamadı caremi.
Aslı icin kul eyledim Kerem'i.
İbrahim'in atıldığı kor benim...

Sebep bazı Leyla, bazı Şirin'di.
Hat'rım icin yuce dağlar delindi.
Bilek gucum Ferhat ile bilindi.
Kuvvet benim, kudret benim, fer benim...

İlahimle Mevlana'yı dondurdum.
Yunus'umla ofkeleri dindirdim.
Gunahımla cok ocaklar sondurdum.
Mevla'danım, hayır benim, şer benim...

Benim icin yaratıldı Muhammet!
Benim icin yağdırıldı o rahmet!
Evliyanın sozundeki muhabbet,
Enbiyanın yuzundeki nur benim...

Kimsesizim hısmım da yok, hasmım da
Gorunmezim cismim de yok, resmim de
Dil uzmezim, tek hece var ismimde
Barınağım gonul denen yer benim...

Cemal Safi