Sorma bana sensizliği...sorma bana sessizliği...
Anlatamam kii...Yaşamadın ki sen ...anlayamazsın ki...




Seni gormediğim gunler bir cakır diken buyuyor goz

bebeklerimde

Bir cocuk ağlaması başlıyor, kulaklarımda uzun

uzun

Ellerim bir yerlere yapışıyor, kurtaramıyorum

Ya ayaklarım, o benim zavallı ayaklarım

Oyle şaşkın, oyle kararsız, oyle caresiz ki

Seni gormediğim gunler

Karanlıktayım, katran gecelerdeyim

Cehennem misali bir yerdeyim

Bir demir nasıl paslanır, bir elma nasıl cururse

İşte oyleyim...​