Kontakt Lens'in Tarihi

Bazı soylentilere gore kontakt lensler Ronesans donemine kadar uzanır. İlk tanımlama 1845'te İngiliz astronom John Frederick William Herschell'e aittir. İlk kontakt lensin yapımı ise 1886'da Xavier Galezowski tarafından katarakt ameliyati sonrasında yaranın iyileşmesi icin yapılmıştır. Keratokonus hastaları icin yapılan ilk kontakt lens ise 1888'de Fransa'da Eugene Kalt'a aittir.

Macarlar tarafından Lens dizaynıyla ilgili buyuk gelişmeler yapılmıştır. Orneğin 1930larda kontakt lens icin kullanılan tek madde cam iken bu tarihten sonra cama gore cok daha hafif olan pleksiglas, polimetilmetakrilat (PMMA) kullanılarak lensin sadece kornea uzerinde durabilmesine olanak tanınmıştır. 1930 larda yine bir yenilik olarak ilk rigid gaz gercirgen lensler olan Seluloit (seluloz asetat butirad) lensler uretilmiş ve kullanılmaya başlanmıştır.

1948 de Amerikan Kevin Tuohy'in PMMA'dan yapılan Solexlens adındaki korneal lensi modern lens cağının başlangıcı olarak kabul edilmektedir. 1950'ler polimerize hidroksietilmetakrilat (HEMA) maddesinden yapılan hidrojel lenslerin (su iceren) girmesi ile cok onemli bir surecin başlamasına sahne olmuştur. Bu ilk yumusak lens Prag'da Otto Wichterle, Daroslav Lim ve Maximillian Dreifus tarafından uretilmiştir. Bu lenslerin seri uretimine olanak tanıyan spin-cast makinesi 1966'da yine Wichterle'nin icadıdır. 1970'lerde sert lenslerde onemli bir gelişme olmuş, oksijen gecirmeyen PMMA materyalinin yerine oksijen gecirebilen rigid gaz gecirgen lensler (RGP) , CAB, Silikon akrilat ve daha sonra florokarbon materyallerden uretilmişlerdir. 1990'larin başında yumuşak lens uretim teknolojisi değişmiş ve kopyalama sisteminin girişi ile planlı aylık değişim lensleri kullanıma girmiştir. 1996 yılından itibaren de Florosilikon hidrojel kontakt lenslerin icadıyla yumuşak kontakt lenslerin oksijen gecirgenlikleri cok arttırılmış ve lensler gece aşırı kullanılabilir hale gelmişlerdir.