Merhabalar bayanlar. Uzun zamandır diyet başarı oykumu yazmak icin sabırsızlanıyordum 68i gorunce tartıda 800 grdan bişey olmaz yazayım dedim. Diyet gunluğumde bana destek olan ve olmaya devam eden butun arkadaşlarıma ama ozellikle de hikayemin 3 meleğine :TARHANABAZLAMA'maa.s. KELEBEKCİK'imeopuyorumnanaktan ve HAYAL'ime:1hug: sonsuz teşekkurler.
evet ben 1.70 boyunda tamı tamına 79 kilo yarım dunya biriydim. Kendimi o zamanlar 1.65 boyunda 73 kilo olan annemden zayıf gorurdum ama onun kıyafetleri bana olmazdı o an bile dank etmemişti kafama hic bir şey. gun boyu hic bi şeyden kendimi alıkoymazdım yememezlik etmezdim. big mc yerdim ustune durum yerdim gece kokorecler yarım ekmek tostlar pizzalar surekli yenen patates kızartmaları paket paket yenen cipsler de cabası. oyle ki sebze diye birşeyin varlığını artık unutmuştum. herkes yuzume hava basılmış gibi kocaman durduğunu soyledi. herkesle oturunca 'sen bi 5 kilo versen fıstık olursun' cumlelerine bozulmuyormuş gibi ama bozularak 'evet haklısın' demek icime otururdu. mağazaya gittiğimde kabinden cıkmışlığım yoktur. cunku zaten ustume olmuşluğu da yoktur hic bir kıyafetin. en guzel giyinebileceğim zamanlarımı lisedeki arkadaşlarıma ozenerek onlara 'nerden aldın' diye sorup mağazaya girdiğimde hic bir şey almayarak gecirdim. herkes 'tarz'dı 'şekil'di. bense YARIM DUNYA.. evde ailem hic bir zaman az ye demedi annem kilo almama cok uzulduğunu belirtirdi sadece. her alışverişe cıktığımda zayıflama kararı alırdım ama tabi kimse inanmazdı en başta da ben inanmazdım.
31 yaşında 43 kilo olan ablam boyu ondan 15 cm uzun olan kuzenimle aynı şeyleri giydiğinde icim acırdı ama ses cıkarmazdım. bir yerde XL bulunca hemen atlardım ustune bu benim diye. hoş bazen xl bile olmazdı.
Hee tabi bunlar mağaza deneyimlerim. bir de sırf beden bulmak icin gittiğim semt pazarlarına ne demeli herşey penye olduğundan kendimi buyuk menderek gibi kıvrımlı hissederdim uzerime o denli yapıştıklarında. tek kelimeyle İĞRENCTİ o gunlerim hatırlamak bile uzucu.
Bu yaşıma kadar ailemin prensesi tatlı kız cici kız olarak buyutulduğum icin cok şukur ozguvenimde herhangi bir zedelenmeye yol acmadı dışarıya karşı. bi ara her oğlen yemeğinde mc donaldsta olduğumu farkettim ve hep patates kızartması yediğimi de. o ara kiloyu duşunmeyi tamamiyle bıraktığımı da hatırlıyorum. snra bi gun annemle koca ekmek doneri yerken 'anne bana şu zerrin ozerin ilactan alsana en azından psikolojik olarak yardımı olur ha ne dersin' dedim. annem hemen tamam dedi ve eczaneden aldık. dediğim gibi bu sadece ve sadece bir psikolojik destekti gercekten istemeseydim ilacı da icerdim yemeğimi de yerdim.
O gun 13 nisandı. herkese soyluyordum 'ben diyete başladım' diye. herkes 'hadi hayırlsı' diyip araya aşağılayıcı bir gulumseme de sıkıştırıyordu(ailem dışında). ve ben ilk ay yememi duzene sokarak ama mc donaldsa da giderek canımın istediği heşeyi de yiyerek 5 kilo verdim. e tabi bu arada super oldun sırtının yağları gitti kızım sen sırf yağmışsın yuzun cok iğrencti kocamandı laflarını da duymaya başladım. yani bir nevi gercekler.. oysa ben 79 kiloyken de guzel bulurdum yuzumu ikinci ay 4 kilo verdim ve artık 70timve şu anda 2 ay 13 gun gecti benim ilk hdefime 800 gr kaldı. 11 kilo
Ayaklarıma cektirdiğim eziyete mi yanayım yoksa giyemediğim kıyafetlere mi? Umudumu hic bir zaman kaybetmedim cunku ben artık kilolu olmak istemiyordum ben artık sokaktaki kızların nasıl guzel olduklarına, incecik bellerine bakmak istemiyordum. Ben de dar body giyip uzerine bolero giymek ya da şişmanlıktan ayağımı sıkan topuklu ayakkabıların bana da olmasını istiyordum. ama o zamanlar nerdeeeee dar body nerdeee bolero. diyorum ya topuklu ayakkabı bile bulamazdım ayağıma! balo kıyafetimle yandan cekilmiş bir fotom var ki gormeyin 2 metre yer kaplamışım ya resmen. şimdi onu giydiğimde ucuşuyorum icinde kelebek gibi

Kilo vermeden once COKKK agresif bir insandım hemen parlardım ama bunun sebebini blemezdim. şimdi nedenini cok daha iyi anlıyorum sadce takmadığımı zannettiğim o kilolarmış beni bu denli agresif yapan. şimdi cok sakin guleryuzlu bir insan oldum. kendimi mutlu hissediyorum. Hayatımda ilk defa uyguladığım sağlıklı beslenme programı sonuc verdi ve ben 2 gun once hayatımda ilk defa bolero giydim. sonra akşam erkek arkadaşımla cıkarken sacma sapan converse giyip ustune kot giyip sacma bi gomlekle yanına gidip guzel mekanlara giderken giyilmeyecek vaziyette olmadım. strec kot giydim ve rengi de griydi. bunu da hic bir zaman giyemedim evet cunku cok şişman tutuyordu. altına topuklu ayakkabı ve ustune belime azıcık oturan yarasa kollu bluz. bu benim icin bir ilkti ve erkek arkadaşım da şok oldu. o gun birlikte eğlendiğimiz kadar hic eğlenmedik cunku ben sakindim mutluydum kendime guveniyordum. var mıydı ki daha otesi??
Bir karar aldım uyguladım sonra 2. ayda KKyı buldum diyet gunluğu actım kelebekcikim hayalim ve sonra da beni gizli takip eden sonradan ortaya cıkan diyet bazlamam ve diğer arkadaşlarım bana cok destek oldular ve ben aldığım her fazla lokma icin onlara karşı sorumluluk hissettim. onlar benimle her gun sevindiler bazen uzuldler ama teselli etmeyi hic bırakmadılar.. iyi ki varsınız meleklerim sizi seviyorum
Diyet suresince kilo verdiğimi kabul etmeyen tam dunya karşı komşumuza da buradan 'opucuklerimi' yolluyorum. kendisi kilo vermeye karar verdiğim gunden beri ye ye ye dedi ve kilo verdikce de kabul etmedi verdiğimi. hala da etmiyor. kendisi 45 yasında ben 19 sanki aynı kulvardaymışız gibi sacmaladı kendi capında.. nedendir bilinmez. herkes cok zayıfladın fıstık gisin dediğinde o susardı bişey soylediğinde de yuzunden gitti derdi. Ama ben gerceği biliyordum zayıflıyordum inceliyordum guzelleşiyordum bunu neden anlattığımı tahmin etmişsinizdir. diyet suresince size destk değil kostek olmak isteyen bir suru kişi olabilir. bu kişiler ailenizden de olabilir. ama moralinizi bozmadan onlara inat bu işi başarmaya calışmak sizin yapmanız gereken. yoksa başarılı olamazsınız. bahanelere sığınmayın moralimi bozdular ondan yedim demeyin. ya da canım sıkkın stresteyim ondan yedim diye bişey yok! ben pisboğazım ondan yemek yedim derseniz şapka cıkartırım onunuzde. ama bence bunu da dememek icin yeteri kadar yiyin. VE KENDİNİZE GUVENİN. siz bayansınız ozel varlıklarsınız guzelliğinizi soldurmayın derim ben. sağlığınızı kendi ellerinizle yok etmeyin. ben bu kiloalrı verdiğimden beri 4 katın dik merdivenlerini cıkarken nefessiz kalmıyorum. heryere yuruyerek gitmek istiyorum cunku ayaklarım ağrımıyor. vs vs. anlatmaya kalksam daha da uzar gider eminim bu yazdıklarımla mesajı yerine ulaştırabildim.
sormak istediğiniz her soruya acığım memnuniyetle cevaplarım kendinize iyi bakın
(inşallah yeni hedefim olan 65e duştuğumde de bunu sizlerle paylaşırım sonrasında da 62 bizi bekler opuyorum)

İşteee benim hikayem de bu. umarım anlattıklarımı karman corman etmemişimdir. umarım acıklayıcı ve yureklendirici olmuştur yazım. iyi ki varsın KADINLAR KULUBU