Merhaba hanımlar. Anlatmaya calışacağım ama umarım başarırım

Şimdi benim ayrı ayrı samimi olduğum arkadaşlarım var. İkisiyle ayrı, diğer ikisiyle ayrı grup arkadaşlarım. Her iki gruptan da bi arkadaşım evlilik hazırlığında (sanki problem sorusu gibi oldu kusura bakmayın ama olsun. Beyin cimnastiği )

ikisi de duğun hazırlıklarında. Şimdi şoyle bi durum hissediyorum ikisinde de. Duğun hazırlığı yapanlar değil de diğerleri sanki onları sadece kendileri duşunup, sadece kendileri onların iyiliğini duşunuyomuş gibi hareket ediyorlar. Onları bi cember icine alıyorlar ki zaten duğun hazırlığı olmasına gerek yok. Normalde de boyleler. Hani kucuk cocuk olsak "en iyi arkadaş ben olmalıyım" yarışı diyeceğim ama durum tam olarak bu. Ki benim kimsenin en iyi arkadaşı olabilmek gibi bi cabam da yok. En basit ornek, iki samimi olduğum arkadaşımla biriyle aynı şehirdeyiz, diğeri bizden farklı şehirde. Gecenlerde bizim bulunduğumuz şehre geldi. Oturduk bi yerde. Pazar gunu donecek diğer arkadaş yaşadığı şehre, aynı şehirdeki arkadaşım "ayyy x, keşke gitmesen cok sıkılıcam ben şimdi..." diyor. Diğerleri de bi garip. Nispet yaparcasına davranır. Sadece onemli olan diğer arkadaşları... Yani 30' lu yaşlarda şu actığım konune kadar sacma. Kopmak istiyorum ama o da hemen olmuyo işte.

Anlayamadım ama bu durum beni soğutuyor.