Umarım bana yol gosterecek,benden daha mantıklı yaklasıp beni rahatlatacak birileri vardır,biraz uzun olacak okuyan herkes hakkını helal etsin lutfen, bundan yaklaşık 2 sene once hicbir şekilde maddi ihtiyacımız yokken ( bu arada eşim devlet memuru)daha fazla gelirimiz olsun işte cocukları daha iyi okutalım diye cok yakın arkadaşıyla cafe acmak istedi ,kesinlikle razı gelmedim cok itiraz ettim duzenimizin bozulacağını anlattım, ama adeta kapılmış gibiydi o kadar cok istiyordu ki bir turlu engel olamadım.artık dogumuma birkac hafta olduğu icin mi nedit bilemiyorum basiretim bağlandı galiba .her neyse doğumundan cok kısa bir sure sonra anlaştıkları kafenin devri gercekleşti, bu arada o arkadaşı hicbir şekilde benim guvenebileceğim bir insan değil,her neyse kafe alındı her işte olduğu gibi hicbir şekilde başlarda kazanc sağlanamadı cunku zamanla oturuyor boyle işlerde bazı şeyler gibi duşunduk, ticaretle uğraşmak kolay değil sonucta...en başta anlaşmaları şu şekildeydi ;arkadaşı başka bir iş olmadığı icin coğunlukla kafede duracaktı ,eşimde genellikle akşam iş cıkışları gidecekti oraya ilk aylar tamamen boş gecti işte surekli arkadaşı borc yaparak kafeye masraf yapmaya başladı ,işte şunun yapılması lazım bunu yapılması lazım, biz de tabii ki bu işe borc altına girerek girdik ,ona para buna par derken bir sure sonra bir suru borc cıktı ,ne olduğu da anlaşılmadı aylar gecti ve bir kuruş para gormedik kafeden borctan başka, ondan sonra eşim ameliyat oldu ve bir sure kafeyı tamamen boşladı, sonra bir baktık daha da borc arttı nereden geldiği belli olmayan bir suru borc, işte şundan aldık işte bundan aldık gibi,Bir de bu adamın garip garip davranışlarından dolayı eşimle de araları iyice acıldı, neyse daha da biz borc altına girerek bunun payını verdik ve ortaklıktan cıkardık her şey tamamen eşimin ustune kaldı ondan sonra bu adam kendisine ev aldı kendine araba aldı tatillere gitti tamamen Bizim paramızla diye duşunuyorum,şu anki sonuc eşim akşam beşte işten geliyor 7 gibi kafeye gidiyor gece 1'de 2'de geliyor ne ben ne cocuklar birbirimizi goremiyoruz hic ortak bir şey yapamıyoruz bir tarafım cok ofkeli anlatamayacağım bir şekilde ;bir tarafım acıyor ,bir tarafım haksızlığa uğramış hissediyor .sessiz kalmaya calışıyorum Bir taraftan onu uzmek istemiyorum, kıyamıyorum ama bir taraftan da kendime ve cocuklara bakınca kendimi cok caresiz hissediyorum,butun itirazlarına rağmen bu işe girdi tamamen kendi hatası ile şu anda ben bu durumdayım elimden hicbir şey gelmiyor, ona sırtta ceviremiyorum, bana akıl verebilecek birileri var mı acaba cok teşekkur ediyorum şimdidenen azından iki senedir icimde tuttuklarımı buraya dokmuş oldum..(imla hatalarım vardır, kusura bakmayın )