Ne kadar gerizekali oldugumu tarif edecek kelimeleri bulamiyorum. Beni ilk taniyanlar, gercekten cok severler beni, cok cok samimi olduklarinda ise, dengesizligimi kararsizligimi gordukleri icin, hakli olarak mesafe koyarlar.

Bu dengesizligim ve istemeden ve planlamadan etrafimi yikislarim yuzunden annem bana "birgun tum sevdiklerin senden uzaklasacak" demisti. Su anda anliyorum....yok bosanicam, yok baristim yine derken, o donemimde yakin cevremi oylesine parcalamisim ki elimde olmadan, hakli olarak onume cok sert duvarlar oruldu. Esimle evliligimizi yoluna koyduk ve su an yanimda tek kalan da o. Gecen hafta, Amsterdamda yasayan erkek kardesim sozlendi, ailem sozden 1 gun once "biz gidiyoruz" dedikleri o ana kadar, bu olaydan haberim bile yoktu.seneye yine Amsterdam'da dugun yapacaklarmis ve tum aile buyukleri dugune gidecegi icin , sembolik olarak cagirilacakmisim.

Eee, ben bu kadar kotu olmayi becerip, milleti kusturdukten sonra "neden?" diye sormam gereksiz. Neden soze davet edilmedim diye sordugumda "eee hakettin, kizimiz olmasan suratina bile bakmazdik, yuzune tukururduk" sozu de herseyi ne kadar mahvetmis oldugumun gostergesi.

Esimi, benim gibi birine katlandigi icin gercekten tebrik ediyorum. Ondan baska kimsemin kalmadigi gercegini kabullenip "senin gibi hayatin..." diyorum.

Ve evet, ben nasil beceriyorum bilmiyorum ama "melek yuzlu seytanin onde gideni"yim.

Cocugum dogdugunda (Turkiye disinda yasiyorum), bizleri ziyarete gelecek kimsenin olmamasi da epey aci. (Ailem esimden nefret ediyor ve evime gelmemeye buyuk ant ictiler Olsun napalim, yavrum ve esim yeter bana.
Allahtan tek dilegim, bari bu seytanligimi dengesizligimi yavruma hissettirmeyeyim de "annem manyak" diye dusunmesin.

Hangi noktada kayisi koparip, cok bssarili zeki ve sevilenden, surunen ve uzak durulan birine dondum bilmiyorum. Ancak beni eskiden taniyanlar, su halimi gorunce taniyamiyorlar. Hayir, kesinlikle alkol madde vs kullanmadim.

Neden bunlari yazdim ? Bilmiyorum. Sadece yazmak istedim