Arkadaşlar artık dolum noktamın en uc kosesindeyim gram sabrım kalmadı, normalde cok sabrederim ama saatlerdir ağlıyorum sakinleştiremedim kendimi.
Akademik personelim, bunu ozellikle belirtiyorum cunku forumda da akademik ve idari personeller var goruyorum, belki onların bilgisi olan bir olaydır. Bir kuruma (devlet) yeni başladım sayılır. Aslında guvenlik soruşturmam tamamlanalı cok oldu ama personel eski kurumumdan bir belge istemiş (bu belgeye kesinlikle gerek yok) onlarda gondermiş ama bunlar bir ay işlememişler, ben arayıp neden başlama yazım gelmedi deyince ortaya cıktı, ben yine kendim uğraşarak tamamladım. Butun işlemler bitti, beni kuruma kaydedecek personel izinde imiş, diğer memur başlatırsa hatalı olur sigortaya ceza oderiz dediler, tamam dedim 20 gun bekledim onların istediği tarihte başladım.
Cuma gel dediler cuma gittim, işe başladım. Bir işi yanlış yapmışlar, ceza almışlar, beni aradılar bunu biz mi odeyelim şimdi, siz cuma geldiniz o yuzden oldu diyorlar. Hic alakası yok, onlar cuma gelin dedi diye cuma gittim ama oyle bile olsa işlemi ben mi yaptım insan soylerken utanır bunu, gorseniz bir de beni sucluyorlar, sizin işinizi yaptık da oldu diye, sanki hayrına yapıyorlar.
Bende uğradığım haksızlığı anlatmak icin yaşca buyuk bir hocayı aradım, onu da cok tanımıyorum ama diğerlerinden daha cok tanıyorum. Bu konuda % 100 haklıyım, en ufak bir sucum yok, olsa asla ikiletmez oderim zaten. Hic odemicem falan demedim durumu anlattım, o memur hocanın yakın arkadaşı imiş meğer, nereden bileyim ben, sende hic vicdan yok mu, o kadar az maaşla memur mu odesin, tabi sen odeyeceksin diye actı ağzını yumdu gozunu, cok ağır şeyler soyledi daha, hic ama hic sucum yok, daha yeni başladığım yerde bu kadar kotu duruma duştuğume inanamıyorum.
Az bir para değil ceza baya yuklu, parasını gectim o cezayı odersem kendimi cok kotu hissedicem, asla odemeyeyim gerekirse istifa edeyim diye duşunuyorum. Yeni başladığım işten istifa etmek de cok garip olacak ama inanın hic sabrım kalmadı huzursuz ortamda calışmaya. O kadar da sessiz, sakin kendi halinde bir insanım ki nasıl bu olaylar gelip beni buluyor anlayamıyorum, calışmak bu kadar zor olmamalı. Erkek hocalara bakıyorum asla boyle davranamıyorlar, bayan hoca nasıl olsa bir şey diyemez diye
Gercekten cok ama cok uzgunum, aklınıza sakinleştirici bir cumle gelirse lutfen paylaşın benle cunku cidden kafayı yemek uzereyim.