Derdimi, uzuntumu anlatacak beni anlayacak kimse yok...Cunku dostlarım bile bunun icin mi uzuluyorsun demekten başka ne fayda...Yaşayanlar beni anlar anca diye buraya yazdıo

Narsist olduğunu duşunduğum biriyle 4-5 senedir beraberdim...Tabi bu yargıya bir cok kaynak okuyup gozlemleyip cok fazla acı cekerek vardım...Bir cok ozellik tutuyor..Teşhisi sen koyamazsın konusuna girmeyelim..Narsist ozellikler taşıyan biri diyelim...

İlk tanıdıgımda aşık olmuştum..Elinden her iş.gelen biridir..Ben erken kalkan az uyuyan biriyim, o da oyledir uyum sağlıyorduk, ikimiz de yuruyuşu doğayı seven, aynı muziklerden hoşlanan kişileriz...Sigaradan nefret ederim o da oyle...İyiyken cok iyidir..Calışkan evimi supuren, bulaşığımı yıkayan, her konuda yardımcı o varken tamirciye gerek olmaz bana poşet taşıtmaz bu gibi şeyler..Ama gelgelelim kiiii

Yıllar gectikce karşımda daha da şımaran birini buldum yani artık oyle bi hale geldi ki 1 kelime etsen vay sen bunu bana nasıl dersin deyip haftalarca kusen, hep kendini haklı goren, kendisi en ağır lafları ederken benim tek kelimemden olumune beni suclayan...Boyle olunca uzaklaşıp ara veriyordum biraz aklı başına gelsin diye ama tekrar konuştuğumuzda sanki aradan zaman gecmemiş gibi daha ilk telefonda ettiğim her kelimeden azarlanıyordum...Bana kufur bile etti bi keresinde sadece onun icin ozur diledi...

Ama nato mermer nato kafasın, icimi huznumu anlatmaya calıştığımda, yıprandığımı soylemeye calıştığımda "bana nağme yapma, bana hikaye anlatma, bırak allah aşkına" bu lafları surekli ezberlemiştim...Artık uzuntum, darılmam bile bi anlam ifade etmez olmuştu...Sana kırıldım dediğimde "ben bi kırılırım feleğin şaşar" demişti...Butun bu sureclerin sorumlusu benmişim, asla kendinde hicbir hata gormuyordu...İlişki 2 kişiliktir ben nasıl bu kadar kotu olabilirim ki dediğimde, bunlara sebep ben değilim diyordu...

Surekli kusme huyundan artık bezmiştim, surekli kussun her lafım olay oluyor, bak hep yalnızım boyle olmaz sevgi paylaşım nerde dediğimde, kendi sıkıntılarını da mı bana malediyorsun diyordu..Yani cok fazla yaşadıklarım hepsini anlatamıorum uzar cok ama ozet olarak yıllar gectikce daha da şımaran, artık a desem vay sen nasıl dersin diyen, ozur dilemeyi bırakan, benle bişeyler yapmayı bile bana yaptığı lutuf sayan biri haline donuştu...Belki de surekli ona karşı alttan almamdan, uzulup hep aramız iyi olsun die yeri gelip ozur dilememden dolayı...
Ben konuşmayınca da o peşimden koşar o ayrı...
Hep ikilemde kaldım beni hic sevmiyor diyorum ama bakıorum ben pas vermezsem arayan hep o...Ama aramız duzelince de kırılmışlığımdan dolayı pas vermememin tellerini acmamamın acısını da haftalarca cıkarır...Haftalarca bunu başıma kakar..
İyiyken cok iyi yardı sever ama bi taraftan da boyle...Beni mahvetti...

Ben tatillerde gezelim değerlendirelim isterim o para gidecek korkusa hep koyune gider, annesiyle olmayı tercih eder bu da beni cok uzuyordu...Bi insan nasıl tatil ihtiyacı duymaz ama cimriler icin para her ihtiyacın onumdeymiş...Herkes gezer tozarken tatillerde hep ayrıyız cunku mutlaka koyde gecirir anasının dibinde...44 yaşında

En son yine kustu, whats app profilime foto koydum diye ben başkalarına kendimi gosterme meraklısıymışım yine bayram oncesi konuşmamaya başladı..Msj attım, bayrama kus girmeyelim dedim, başka guzel şeyler yazdım ama tık yok...Kotu şeyler yazsaydım anında cevabını yapıştırırdı ama..Artık dayanamadım patladım, telde sinir krizi gecirdim konuşurken, ağlayacaksan kapat falan demesine iyce cıldırdım sonra msj attı bak daha kotu oluyor gittikce toparlanalım diye...Ama ben artık dayanamıyordum ve ayrıldım..Başka carem kalmamıştı cunku artık ara versem kussem de olmuyordu ...Arefe gunu ayrıldım, bayramın 1.gunu kutlama mesajı atmış sabah 6'da...Cvp vermedim..

Var mı boyle narsistlik yaşayan lutfen bişiler desin...Ne kurtulabildim ne duzeltebildim...Biliyorum yine ozliycem allah lahretsin nefret ede ede ozliycem guzel gunleri...Nasıl bir belaya duştum yardım edin