Uykuya cok duşkunum. Gunde 5 saat uyuyorsam bile kesinlikle boluk boluk uyumayı sevmem. Deliksiz uyku uyumadığım gunler de uzerimde bir sinir olur. Huyum boyle cocukluktan beri boyleyim. Bebekten bile uyku duzenin cok iyiydi diyor annem mesela.
Gel gelelim sıkıntıma, tatile gitmek, evimden ayrılmak benim icin bir işkence oldu artık. 2 senelik evliyim. Evime cok duşkunum kesinlikle başka yatakta yatamam. Evimde bile oturma odasında uyuyamam mesela. İlla yatağım olacak. Huzurluoluyorum oyle olunca. Eee insan tatile gidip kafa dinlemek istiyor ama benim icin tam bir işkence. 2 gun oldu tatile geleli mesela, uyuyamıyorum!
Resmen dalacak gibi oluyorum hoop hemen uyanıyorum cunku huzursuzum. İlk evlendiğim zaman da evime cok zor alıştım.
Nasıl yeneceğim bu huyumu bilemiyorum inanın. Eşim yanımda fosur fosur uyuyor valla ozeniyorum ona. Ben neden uyuyamıyorum?
Cok takıntılı bir insan değilim ama hayatta bu şekilde bir iki takıntım var ve yenemiyorum!
Psikologluk olduğunu da duşunmuyorum dedim ya cocukken bile huyum boyleymiş annem anlatır asla yatağından başka bir yerde yatmazdım, tatile gidince tatili bize zehir ederdin uyumazdın vs diye. Ama bunu yenmek istiyorum uyuyamayınca tatile gelip rahatlamanın hicbir anlamı kalmıyor ki.