Hayırlı geceler arkadaşlar...
Icimi sizlatan şeyleri burda paylaşmak istiyorum cunku kimsem yok derdimi anlatacak yada anlayacak...
Ben 8 yıllık evliyim kardeşim 3 yıllık evli..
5 yıldır cocuk istememe rağmen malesef olmadı...
2 negatif tup bebek deneyimim var..
Yakında 3. Tedavime başlıyorum nasipse..
Dun kardeşim hamile olduğunu acıkladı butun aile cok mutlu oldu.. annem de bi akrabamız doğum yaparken 2 yıl once demişki ISSIZZ a dua et onunda bebeği olsun inşallah..
Bu akraba da bunu kardeşime soylemiş annen sana değilde ablana dua istedi diye...
Dun kardeşim beni odaya cağırdı abla ben hamileyim buda kalp atışı diyip yıllardır tek hayalim olan ultrason da kalp atışını gosterdi..
Hayırlı olsun allah kucağına almayı nasip etsin inşallah dedim sağol dedi...
Bak gordun mu annemin duası değil benim duam kabul oldu dedi.. ne diyorsun sen dedim..
Annem 2 yıl once sana dua istemiş ama bak ben hamileyim dedi...
Yuzune baktım sadece gozlerim doldu...
2 negatif tup bebegimi biliyor yıllardır cektiğim acıyı negatif aldığımda nasıl uzuntu den mahfoldugumu biliyor...
Hic cevap vermedim oylece baktım suratına..
Cok aşırı mutlu ablam acılı diyip hic empati yapmiyo eşine supriz yapmış baba oluyorsun diye pankart actırmış... hepsini gosterdi..
Her gun aile whatup olan yere foto atiyor..
Benmi cok alınganım yada kotu donemde olduğum icin mi boyleyim bilmiyorum...
Kafam allak bullak... sadece biraz empati yapmasını isterdim ici yanan bir tup bebek annesi olarak...
Boğazım duğum duğum icim cok acıyor...
Ozellikle tup bebek anneleri sizin duşunceleriniz cok onemli benim icin normal mi boyle tepki vermem kardeşim adına sevindim ama kendi adıma cok uzgunum...
Her hamilelik haberi beni kahrediyor...