Evet aynen oyle.38 yaşıma yaklaştım. İşim var, kurumsal. Ama calışmak istemiyorum. Hem bu şehirde hem bambaşka ulkelerde yaşamak istiyorum. Ve buna benzer onlarca şey. İnsanlar neler yaşıyor sen buna mı takıldın demeyin. İnsanların neler yaşadığını gordukce korkuyorum belki de. Şukur diyorum sık sık. Bugunume şukur. Ama ileride keşke demek de istemiyorum. Hayatıma yeni bir yon vermeliyim. Evde calışmak istiyorum mesela ama iş durumum buna musait değilim. Buyuk bir ilde yaşıyorum ama iş piyasası oyle evde calışılabilecek bir şehir değil. Yokoyle işler burada. Fabrikalar bile asgari ucret verirken işcisine kim evde calışana para verir. Oysa okul arkadaşlarımın on2mli bir kısmı şu anda evinden calışıyor, cunku daha buyuk şehirdeler. Konu, virus falan da değil. Uzun zamandır bu konu aklımda. Mobil uygulamalar geliştirmek istiyorum ama harekete gecemiyorum. Kitaplar yazıyorum ama başlamaktan ote gidemiyorum. Sıkılıyorum cunku. Ne yapsam sıkılıyorum. Her konuda boyleydim. Tam başlayacağım aklıma başka işler geliyor erteliyorum ama o işleri de yapmıyorum. Kafam karışık. Uzattım kusura bakmayın.