Herkese merhaba cok uzatmadan şoyle anlatayım ben eşimle alakalı ağır bir durum yaşadım kız karseşime tacizde bulundu ve olaylar ortaya cıktı şupheyle kalmadı yani sonuclandı durum yazarken kolay yazılıyor belki ama cok ağırdı yaşadığım 2014te oldu olay 4 sene olmuş benim 2 tane cocuğum var ve ben ne kadar istemesemde annem yanımda olmadı ozaman olmadı derken cok uzuldu ağladı tabiki ama ayrılma dedi cocukların icin sabret dedi ve ben uzun sure ondan nefretle yaşadım hep uzaktaydık ama oyle oyle devam etti şimdi aynı evdeyiz ama inanın cekemiyorum katlanamıyorum cunku zerre sevgim yok ki sevememde bana illa duzelir duzelecek denildi ama ben cok emindim iki cihan bir araya gelse sevemem dedim şimdi demek istediğim .Ben cok kez boşanmaya karar verdim kalkıp gitmeye karar verdim eminim bundan yani ama sabah olup cocuklarımın yuzunu gordummu icim eriyor iki masum evlat dayanamıyorum kahroluyorum onları aileden yoksun buyutmeye onların ne sucu var diyorum gunlerce ağla zırla yemedwn icmeden dert ceke ceke icime ata ata tekrar vazgeciyorum ccocuklarım icin katlanmalıyım diyorum ama ben gunden gune eriyorum ve psikolojim ggiderek baya kottuleşmeye başladı acayip sacma duşuncelerw kapılıyorum surekli olmek istiyorum sanki kurtulurum gibi bu zorundalıktan hep olumsuzum hayata karşı cocuklarıma neşeli guler yuzlu bir omur gecirtemiyorum ben napıcam nasıl katlanıcam bu durum nasıl bulur lutfen fikir verin