Buraya hep ailemle ve erkek arkadasimla ilgili sorunlarımı yazardım. Hayatım yoluna girerse yazacağım demiştim. Mune burasi bdv diye banlamadan yazıp gidicem Kpssnin ertesi gunu az bir parayla atlayıp geldim universite okudugum şehire hic tanimadigim bir kıza ev arkadaşı oldum. Birtakım sorunlar olsa da iyi anlaşıyoruz şukur. Uzun sureli erkek arkadasimdan ayrildim cok uzuldum onun uzulmesine daha da uzuldum, yeni erkek arkadas yaptım ondan da ayrildim bana değer vermiyor diye. 3 haftadir deli gibi iş arayıp bulamıyordum. Bir kursa katılıp anlaştığım kurumla calismam gerekiyordu(su an ucrersiz izindeyim). Ama kurs duyurusu bir turlu gelmedi hala beklemedeyiz tabi fiilen hic calismadigim sigortam hic yatmadığı icin kco , issizlik maasi vs... yok. Bu sırada sehir merkezinde evime cok yakın bir yerde ucretli oğretmenlik cıktı sgk girisim var diye maalesef yapamazsiniz dediler.Halk eğitim kurslarından donuş alamadım.Bir-iki tane ozel ders ayarlayacaktim son anda vazgectik dediler. Kredi kartı başvurularım reddedildi. Kopegimi yanıma aldım geldigimizden beri veterinerden cikamıyoruz hastalığı nuksetti mama değiştirdik derken son paramı da ona harcadım. Ev arkadaşımın her masrafini sevgilisi oduyor beni de pikniğe,yemeğe, kahveye,tatile vs.. cağırıyor ben başkasına hesap odetmem diye gitmiyorum icten ice de ozeniyorum. Ailemden de para istemek istemiyordum. bu arada ailemde ikide bir ne zaman geleceksin diye soruyordu iyice umutsuzluğa kapılmıştım,herhalde ailemin yanına donmek zorunda kalıcam diye ama inat ettim gerekirse garsonluk yapacak gunluk 30 liraya calisacak genede eve donmeyecektim.En kotu kader bile oradan iyidir dedim. Gecen gun facebookta bir ilan gordum otizmli bir oğrenciye golge oğretmen aranıyor diye mail adresine cvmi attım cevap gelmedi bu da olmadı derken dun bir telefon aldım bugun aileyle goruştuk anlaştık. Anlaştığımız ucret saate vurunca duşuk aslında 2000 ama yol masrafım olmayacak aile cok anlayışlı cok bilincli yaşadığım şehir cok kucuk kira uygun faturalar az. Hatta aile onlarla kalmamı bile teklif etti. İlk haftaligimi peşin verdiler. Hafta hafta pesin vericez dediler. Diğer kurumda baslayana kadar burada calışacağım. Artık o ataerkil eve donmek yok. Allah duşurmesin yolumu. İyiyiz hoşuz ama telefondan iyiyiz artık bana baskı kuramıyorlar. Duşunsenize yarın bir uyanıyorsunuz bugun ne canımı sıkacak,abim nasıl elestirecek,annem abini uzme diyecek mi ,babam ders calış diyecek mi, acaba ailem ne der diye duşunmenize gerek kalmamış. Herkese nasip olur umarım. Asla pes etmeyin mutsuz olduğunuz ortamdan kacın bir sure dibi gorseniz de tunelin sonunda ışık var.