İyi geceler arkadaşlar. Oyle kotuyum ki. Buraya yazıp icimi dokmek istedim. Pazar gunu KPSS ’ye girdim. İlk defa bir sınava bu denli onem verip, hazırlanmıştım. Bende astım var. Sınav anında stres yaptığım icin, daha da daraldı nefesim. Ayrıca bir aydır,stres yaptığım zaman, istemsizce sacımdaki derileri kopartıyordum. Kanadığı halde devam ediyordum. Sınavda da yaptım bunu. Randevu alıp, doktoruma anlatacağım bu durumu. Belki bir şeyler onerir de deri koparmaktan vazgecerim. Ayrıca sınavdaki konular, hep bildiğim konulardı.Gorunce oyle sevinmiştim ki. Ama o kadar kotu oldum ki, cok zor cozdum soruları. Cok vakit kaybettim. Kodlayamadıklarım oldu bayağı. Onlu arkalı bir sayfayı bitirip, oyle kodlardım hep. Vaktinden once de biterdi. Ona gore deneme cozmuştum hep. Normalde de OSYM sınavlarında vakit sıkıntısı hic yaşamamıştım.Ayrıca donemediğim sorular oldu. Rahatsızlık yaşadığım icin, boyle oldu. Ve sınav cıkışı, beni tanımayan hoca bile şu cumleyi kullandı: “ Sen bu stres ile cok yaşamazsın.” Bugun kitapcık yayınlandı. Ve benim cozup,kodlayamadığım soruların hepsi doğru. İki şık arasında kalıp, muhtemelen işaretleyeceğim şıkkın yanına da işaret koyarım hep. O donemediğim sorularda da 2 yanlış yapacakmışım işaretlesem gerisi doğruymuş. O kadar kotuyum ki. 90 alabileceğim bir sınavdan şu an 70 bile alamıyorum. Ve eğer 70 alamazsam, adliyelere başvuru da yapamayacağım. 2 sene de bir yapılıyor. Alacağım puan 2 sene benimle... Babam ise ; “ Sınav, senden onemli değil, hic uzulme,illa meslek sahibi olmak zorunda değilsin, benim maaşım bir omur sana yeter. Ben seni ucretli hukuka gondereceğim DGS ye hazırlan diyorum boşuna uzuluyorsun. DGSyi kazanamazsan bile gerekirse ben emekli olunca sana dukkan acarım. İstediğin işi yaparsın.” diyor. Ama ben kendi imkanlarım ile bir şeyleri başarmak ve bir an once boşanıp,ayağa kalkıp koşmak istiyordum. Psikolojimi toparlayıp, mesleğimi elime alıp, kendi ayaklarımın uzerinde durmak istiyordum. Hayalini kurduğum ekonomik ozgurluğum ,sadece hayalde kaldı.Butun planlarım suya duştu. Ailemin beklentilerine karşılık veremedim. Ayrıca DGSden ucretli hukukun bile puanı yuksek. KPSSde boyle olduysam, DGSde kim bilir nasıl olurum, diye duşunmekten alıkoyamıyorum kendimi. Ki DGSde hız cok onemli. İnsan hic mi bir dal da tutunamaz? Calışmadan girdiğim kpss de bile 69 almıştım ben. Yuzum ne evlilikten guldu, ne hayattan guldu. Bir tek aileden yana guldu. Ama onların yuzunu gulduremedim. Bundan sonra hayata dair, kendime dair hayaller kurmayacağım. Cunku hayat buna guluyor. Ve geriye ise tek bir gercek kalıyor : Ben bu hayata başkalarının mutluluğunu izlemeye gelmişim...
Okuduğunuz icin teşekkur ederim. Mutlu ve umutlu geceler dilerim.