Oncelikle hepinize merhaba, bir suredir burayı takip ediyordum ve buradaki kadınların genel olarak verdikleri tavsiyeleri mantıklı bulduğumdan biraz da bu sorunumu yanlış anlaşılmaktan korktuğum icin gunluk hayatta tanıdığım insanlara bahsedememekten kaynaklı konu acmak istedim.

Benim lisenin ilk yılından itibaren cok yakın olan bir arkadaşım vardı. Hatta şoyle ki ben şehir değiştirdikten sonra dahi buraya sık sık gelirdi (ablası burada okuyor) ve goruşurduk. Sonra zaman gectikce ikimiz de buyumeye başladık ve bazı şeyler benim gozume batmaya başladı. Arkadaşım benim yanımda gayet akıllı ve normal biriyken erkeklerin bulunduğu ortama girdiğimizde birden aşırı derecede bebeksi tavırlar alıyordu. Yani liseyi henuz bitirdik cok buyuk sayılmayız o ayrı bir mesele elbette ama dediğimi anlamışsınızdır konuşması bile değişiyordu. Arkadaşlığımızdaki ilk problem benim yeni tanıştırdığım bir cocukla benden habersiz olarak ikili bir buluşma ayarlamasıydı. O cocuktan cok kısa bir sure hoşlanmıştım ama olay olduğunda uzulduğum nokta arkadaşımın boyle bir tutum sergilemesiydi ki zaten cocuk onunla ilgilenmişti ve buna bozulsam da arkadaşımın bir sucu yok sonucta diye gormezden geldim. Sonraki olay belki cok basit bir şey gibi gelebilir size ama ben de hep insanların asıl karakterlerini kucuk detaylarda belli ettiğini duşunurum o yuzden bu meseleden sonra cok kırılmıştım. Ortak tanıdığımız başka bir cocuk kalabalık bir ortamdayken bana buluşma amaclı mesaj atmıştı ve ben de bunu ona soylediğimde herkesin icinde 'o aslında benimle goruşmek istediği icin sana yazmıştır' dedi bunu ona soylemedim ama cok kırıldım. Belki bahsettiğim şeylerden dolayı surekli odakları erkekler olan iki ergen olduğumuzu duşunmuşsunuzdur ben de boyle şeyleri kendime pek yakıştıramam ama olaylar hep bunlar uzerinden gelişti maalesef. Daha sonrasında yine buna benzer şeyler yaşandı ve ben kendisine arkadaş olmak istemediğimizi soyledim o da olayları duşununce bana hak verdi ertesi gun evime kadar gelip ozur diledi sonra barıştık. Olayları anlatırken haliyle kendi gozumden anlatıyorum ama ben de fevri bir insanımdır sinirlenince onu kırmışlığım olmuştur ve o da alttan alırdı.

Neyse cok uzattığımın farkındayım baya kitap yazdım ama en son olayda şoyle gelişti; kendisinin eski sevgilisi de (sonradan arkadaş oldular) yaşadığım şehirde okumaya başlayınca arkadaşımın olduğu sıra uclu buluşma ayarlayalım dedik ama musait değildim o sıra olmadı. Sonrasında cocuk bana yazdı bir ara biz buluşalım diye arkadaşıma bahsettiğimde onemli değil benim icin buluşun dedi ama benim icime sinmediğinden dolayı cocuğa acık acık soyledim seninle ikili buluşmak istemem ama doğum gunu partim var haftaya istersen gel diye. Cocuk sonrasında bana hayır gelmem tarzı sert konuştu ama doğum gunumde aniden geldi ben de şaşırdım yine de bir şey demedim zaten kalabalıktı cok oturmadı kalktı hemen duzgun muhabbet bile gecmedi. Ben de mesaj attım arkadaşıma x burada diye sonra telefona bakma fırsatım olmadı eve gectiğimde bi actım mesajları baya şey yazmış bana. İşte x beni cok uzdu bana kotulukler yaptı sen onu nasıl cağırırsın kibarlıktan bile olsa cağırmamalıydın diye ama bunlardan hic haberim yoktu anlatmamıştı ki zaten kotuluk dediği olay da cocuğun sevgilisi onu instagramdan engellemiş bu yani. Ben de arkadaşımdan ozur diledim cocuk umrumda değildi zaten kibarlık yaptığıma da pişman oldum ama ertesi gun baktım onlar barışmışlar. Ben de arkadaşımla kavga ettim cocuğa kibarlık ettim diye bana kızdın ertesi gun barıştın diye oyle buyuk bir kavga oldu ama o kadar uzun yazdım ki artık iyice sundurmeyeyim diye uzatmıyorum. O olaydan sonra hic konuşmadık ama bilemiyorum gercekten yakın olarak gorduğum bir arkadaşımdı ve fazla mı tepki verdim diye. Kıskanma olayına gelirsek uzun uzun yazdığım gibi olaylar hep erkeklerden kaynaklı oluyor ve cok cirkin mevzular bunlar. Ben de şunu fark ettim arkadaşım guzel bir kız ve her ortamda erkeklerin ilgi odağı kendisi olduğu icin onun yanındayken kendimi ozguvensiz hissediyorum belki de bu yuzden boyle buyutuyorum. Her insanın kotu huyları olabilir dediğim gibi ben de fevri bir insanım ama kıskanclık benim huyum değildir bu yuzden kendime de yakıştıramıyorum ama arkadaşım guzelliğinden de ziyade erkeklerin yanında takındığı hal, tavır vs. yuzunden boyle olması hoşuma gitmiyordu. Kendi kıskanclığımdan oturu mu arkadaşlığımı bitirdim bilemedim sizce haksız mıyım? Eğer buraya kadar okuduysanız lutfen fikir belirtir misiniz?