Selam kızlar,

İnsanlar cok mu duygusuz, ben mi cok duygusalım anlamıyorum bazen.. Bugun doğum gunum, işyerinden asla bir beklentim yok, bir arkadaşım sağolsun cicek gondermiş, doğum gunum olduğunu farkettiler iş arkadaşları, sozlu kutladılar teşekkur ettim, Sonra patron geldi tutturdu, kendine yemeksepetine gir pasta soyle diye. Bende duşunmeniz yeter ama gerek yok cok sağolun dedim. Bozuk attı , sana soran yok ben ne dersem olur, sana pasta soyle dedim falan diye konuştu, gitti. Soylemedim tabi, hayır yani ısrarla bir pasta sipariş vereceksem ya kart verirsin ordan soylerim ya da para bırakırsın odemeyi bunla yap diye. Ben de soylemedim, param yok sipariş gelse neyle odeyim, birde kendi soylediğim pastaya para mı isteyim sonra gidip patrondan?

Aradan 2 saat falan gecti yine geldi, pasta soyledin mi dedi. Bende soylemedim, zoraki gibi oluyor boyle, hic gerek yok dedim. Senin işin bu, kendi pastanı kendin soylemelisin, gorevin bu alınacak bişey yok diyor. Ya hu adam, ben senden pasta istemedim, gonlunden geciyorsa da bu boyle mi olur yani?

Tekrar istemediğimi soyledim tabi, sinirlendi odasına gitti, pasta soylemiş, odemesini kendi yapmış, neyse pasta geldi. Pastayı elime tutuşturdu paketiyle, doğum gunun kutlu olsun diye. bende gerek yoktu ama teşekkur ederim keseyim o zaman dedim dilimledim direk tabaklara, verdim herkese. Kendi doğum gunum, pastamı ben soylemeliyim, pastayı paketle elime tutturuyorlar, sonra da ben kendi kendime kesiyorum. Ama patron geldi kızıyor, neden mum yakmadın, uflerdin diye. sinirimden gozumden yaş aktı o an. Sağolun bu yeterli benim icin dedim. Bir de suclu oldum resmen ustune.

Kızlar ben cok mu duygusalım? Herkesin doğum gununu not ederim, gunu gelince patrona soylerim kart verir oradan alırım, haftasonuna gelirse şirketin toplu grubundan kutlarım. Bunu mu hakediyorum gercekten ben? Hic kutlamasalar bu kadar zoruma gitmezdi..