Merhaba, benim sorunum aslında bir cok kişinin sorun olarak gormediği hatta şımarıklık olarak adlandırdığı cinsten. Eşim avukat. Ben de 4 yıllık universite mezunuyum. Okurken surekli kendi islerimi kendim hallettim girişken biriyim yani. Ama eşim surekli beni kontrol etme ihtiyaci hissediyor. Bildiğim şeyleri bile surekli bana tembihliyor. Mesela disari cıkıcam 50 defa gittigim yeri bana yol tarifi ediyor aman sakın karıştırma su kavsaktan don aman şu caddeden git. Sofraya otururum. Recelle başlarım. recel yeme peynir ye diye tutturur ben peyniri yiyene kadar susmaz. surekli ayağına terlik giy, ustune hırka giy. Duşa girmek icin hazırlanirim. Şimdi alma yatmadan once al hasta olursun der. Bazen uyku tutmaz telefonda film acar izlerim uykum gelsin diye kizar telefona bakarak uyku mu gelirmiş. gideriz kahve siparis ederim bence latte icme turk kahvesi ic der. ( ya bunun sencesi mi var canim ondan istiyor iste) .Pizza isterim pizzami kendi onune alir kucuk parcalara ayirip oyle verir cocuk gibi .al ye diye ama ben artik utaniyorum sanki ben yemeyi beceremiyomusum gibi . Dışarı cıkarken o ayakkabıyı giyme oburlerini giy daha rahat edersin der. Yemeklerimin guzel olduğunu herkes soyler. yemek yaparken bile başımda bekler. Soyle yap ilk once salatayi yap . ya sanki o soylemese ben yapmiycam. Yani sanki ben cocukmusum gibi davranmalar. Bunu soyleyince o benim iyiliğimi istiyormus ben iyilikten anlamıyormusum oyleymiş. Onun bu tavirlari yuzunden ailesi de bana saygi duymuyor her seye o kadar karışıyor ki ailesi her şeyi kendi ogullari yapıyor gibi duşunuyor. Kendimi evin hanimi gibi değil cocuğu gibi hissediyorum cunku bana eşim gibi davranmıyor ebeveynim gibi davranıyor. bunun kavgasini etmekten cok yoruldum. Ne yapabilirim artık boğuluyorum gercekten. Şimdi de pandemiden dolayı 8 aydir evde. 5 aylık bebegim var Zaten artık canim burnumda. Bi de surekli evde her şeyime karışmasından biktim. Surekli evde bi huzursuzum. surekli talimatlar veriliyor. karşılık verip kavga cıkarmaktan da yoruldum . aa buldun da bunuyosun diye duşunur o ayri bir dert. yorumlarinizi beklyorum