Merhaba kısaca kendimi tanıtayım.
24 yaşındayım. Avrupa'da yaşıyorum. Biliyorum bana haline şukret falan diyeceksiniz. Ama yemin ederim artık gebermek istiyorum. 2 ay once psikyatri hastanesinde 10 gun kaldım. Depresyonun en kotusune en zoruna yakalanmışım. Oyle dedi doktor. Cok kotu durumdaydım. Canıma kıymayı duşundum, planladım hatta. Kendimi trenin altına atıcaktım ama yapamadım cunku muslumanım. Bana bipoler teşisi koyuldu. Icim icimi yiyor. Bu cok iğrenc bir hastalık. Oldurmuyor ama insanı curutuyor. Sebepsiz yere her gun her saat olmek istiyorum. Hastanede staj yapıyorum. Hastalık kapmak icin uğraşıyorum belki geberirim diye. Icim daralıyor. Ve hic bir şey derman olmuyor.
Hastaneye kaldırıldığımda ailem yanıma geldi (oğrenci evi). Şimdi tatildeyim baba evine dondum. Bir şey değişmedi yine bunalım yine surekli bir olme isteği. Imkanım olsa canımı yaşamak isteyen hasta bir cocuğa verirdim ama maalesef olmuyor. Benim gibi bipoler birileri var mı? Bu illeten kurtulma ihtimali var mı? Ben hep mi depresyonda olacağım?