Selam herkese buraya yazma ihtiyacı hissettim okuyanlara şimdiden teşekkurler.. Ben şu an 35 yaşındayım 12 yaşında annemi kaybettim gozumun onunde beyin kanaması gecirdi, evde babam 3 bucuk yaşındaki kız kardeşim ve ben vardık. Annem gozumun onunde kustu kendinden gecti babam suni tenefus yapmaya calıştı ben ambulansı, aradım komşular geldi vs cok ağır travma yazmak zor.. bi kac gun yoğun bakımda kaldı ve kaybettim. Sonrası babamın icinden bi canavar, cıktı iki ay icinde telefonda biriyle konuşmalar başladı. Bunu fark ettim hırcınlaştım, diye dayak yedim. Annem olmuştu ve bana empati gostermek bi tarafa şiddet gordum defalarca.. Bir sene icinde evlendi. Donem donem yine dayak devam etti. Ozguvenim zamanla eridi panik bozukluk başladı.yetişkin oldum evlendim cocuğum oldu ve loğusa depresyonunda bunlar gun yuzune cıktı başedemedim. Bize kalmaya geldi şimdi ikinci kez evlenicek annemden sonra.gecmişten konular actı durdu terslendim, bi an evlendim diye annenden aonra bana duşmansın diyince bana yaptıklarını yuzune vurdum eşimin yanında. Ne oldu dersiniz?ben size bi fiske bile vurmadım asla dedi. İnkar etti eşime donup yapmadığını soyledi. Şoktayım şaşkınım ama rahatladım bunu hak etmişti yanına kalmamalıydı yuzune vurmak iyi geldi. Paylaşmak istedim yuzleşmekte zorlanan varsa kendinizi emniyete alıp bunu yapın yuk kalktı resmen ustumden