Merhaba arkadaşlar gittikce artan ve aile ilişkilerimi, iş hayatımı kotu etkileyen bir durumla karşı karşıyayım.
Aslında gezmeyi, insanlarla ic ice olmayı, arkadaşlarla toplanıp bir yerlere gitmeyi, bir yerlerde buluşmayı seven bir insanım ama belirli saatlerde ve kısa bir sure icin. Bir arkadaşımla bir - iki saat kahve iceriz mesela ama ondan sonra oradan ayrılmak isterim. Akşam evdeyken en buyuk hobim tek başıma kitap okumak, tv izlemek, muzik dinleyerek yuruyuş yapmak mesela ama tv izlerken babam gelip yanımda oturunca rahatsız olurum mesela. Akşam mac olsa babam ve kardeşlerim eve gec gelecek olsalar icimi tarifsiz bir sevinc kaplar. İş yerinde ofiste biri odama geldiğinde iş gereği bile olsa zaman zaman sinirlendiğim, gitmesi icin gozlerinin icine baktığım oluyor. İkili calışılması gereken durumlarda bile hic hoşnut olmam ister istemez soğuk ve agresif davrandığım oluyor ve bu zamanla bana zarar vermeye başladı. Soğuk davrandığım ust duzey yonetici de olabiliyor, sevdiğim bir iş arkadaşımda.

İkili ilişkilere gelirsek orası darmaduman zaten. Sevgilim dediğim kişiyle arkadaştan oteye gidemiyoruz temastan, surekli aranmaktan hoşlanmıyorum arabada sohpet etmeye calıştığında rahatsız oluyorum muziğin sesini acıyorum sadece muzik dinlemek istiyorum. Evlilik, aynı catı altında yaşamak, yakın temasta olmak korkunc geliyor tek hayalim kafamı dinleyebileceğim, yalnız yaşadığım bir ev ve insanlarla yuz goz olmayacağım bir iş hayatı. Yorgunluk mu denir buna yoksa bilmediğim bir psikolojik sorunum mu var hic bilmiyorum var mı fikri olan? Arkadaşlarım duygu durumumda inişler cıkışlar olduğunu, fevri davranışlarım olduğunu, kararlarımın değişken olduğunu duşunur ama bunlar bana normal geliyor herkeste olan şeyler gibi dışarıdan kendimi goremediğim icin sağlıklı duşunemiyorumdur belki de.