İyi aksamlar kızlar.
Benim hep uzulduğum ama kimin haklı olduğuna net karar veremediğim cocukluğumla ilgili bazı yaşanmışlıklarım var.
Kazayla hamile kalmış annem babam da istememiş beni. Annem duşurmeye calışmış hatta. O zaman gulerek anlatırlardi ve kızmazdim ta ki hamile kalıp 2 kayıp yasayana kadar. Hep bir anne neden 2 evladına yetip 3.sune yetmeyeceğini duşunerek ona kıymaya kalkar dedim kendime tabi bu en basiti bir kez sorguladım ve gecti. Ailemin bana en unutamadığım en zarar veren darbesi başka.
Arkadaş canlısı bir cocuklugum oldu. Okulda sevilirdim,bir suru arkadaşım vardı. Ortaogretim bitti. Ablamın gidiyor oldugu liseye yazıldım. Konuştuğum bir erkek arkadaşım vardı. Alımlı guzel bir kızdım oyle ki ablamdan buyuk gosteriyordum herkes bunu dile getiriyordu. Ablam beni kıskanıyormus taa cocukluğumdan beri bunu kendi ağzından bana ayrımcılık yapıldığını soylediğinde daha net anladım.
Oysa ki ben hic kotu duşunmedim ona karşı. Benim hayatımla oynamasına rağmen. Evet olaya geleyim uzatmadan.
Ablam erkek arkadaşım olduğunu anlamış ki bir gun ders calışıyorum odada. Birden geldi ve telefonumu aldı daha okul başlayalı 1 hafta olmuştu. Koşarak babama goturdu. Babam da telefonumu kurcalayip arkadaşımı oğrenince kıyamet koptu. Ertesi gun beni okuldan alacağını soyledi ve kimse buna engel olmadı. Duşundukce hala ağlıyorum. Evet erkek arkadaşım olması bir hataydı ama cezası bu kadar ağır olmamalıydı. Ben okulumu cok seviyordum
O zaman anlamamışım ama şimdi anlıyorum ki ablam bana hic ablalık yapmamış. Beni uyanabilirdi aramızda cozebilirdik. Asi bir kız değildim. Sırf okulda herkes beni onunla kıyaslıyor diye yaptı artık boyle duşunuyorum.
Okuldan alındığımda intihar etmeyi bile duşundum. Buyuk bir yıkım oldu benim icin. Sonra tesetturlu olma emri geldi zorla kapatıldı saclarım ve bilmediğim bir koye yurda goturuldum. Dini eğitim almaya.
İlk cok ağladım cok uzuldum ama her yere ayak uyduran ben sorun cikarmayan o kucuk kiz burada da sorun cıkarmamışti. Kapaliliga alışmış hatta oyle ki hafızlık eğitimi almaya bile başlamıştım. Hocalar beni cok seviyordu. Ailem de mutluydu bu gelişmelerden. 1 sene yatılı kaldim. Artık gitmek ve hafızlık yapmak istenedigimi soyleyip bıraktım sonra. Bir gun bir akrabamız Cool u neden okula gondermiyorsunuz dedi konuştu. Bizimkiler kabul etti ve tekrar bir liseye yazıldım imam hatip lisesiydi. Dunyalar benim olmuştu tekrar okula gidiyordum. Bu arada yurttan bir kız arkadaşımın akrabası aradı bir gun. Numarayı tanımıyordum actım arkadasimla ilgili bir sıkıntı varmış ondan bahsetti ve bu bahaneyle benimle konuşmaya başladı. Ben abi diye hitap etmiştim ama beni sevdiğini soyledi peşimi bırakmadı. Babamdan ailemden goremediğim ilgiyi alakayı hediyeleri onda gordum. Cahillik ya aklımı celdi. Bu defa anneminde haberi vardı yuzuk bile takmıştık aramızda. Daha okulun ilk donemi bitmisti ikinci donem başında ayrılmak istedim. Uygun degildik birbirimize. Beni tehdit etti peşimi bırakmadı en sonda anneme hakkimda iftiralar attı kışkırtti. Babama soylemiş annem yine ve ben yine okuldan alındım. Psikolojim yerlerdeydi. Ruh gibiydim. Şikayetci olduk ondan. Olum tehditleri vardı. Sonra ne mi oldu 18 ime girdim gorucu usulu evlendim. Cok şukur ilk yılları zorlu gecmiş olsa da iyi bir evliliğim 3 tane dunya guzeli evlatlarım var. Esim iki universite mezunu ve okul hayatımdaki eksikliği fark edip okumama destek oldu. Acıktan da olsa okudum ama hala burukluk var icimde. Ailemin bana haksızlık yaptığını duşunuyorum. İcten ice kızıyorum onlara. Babacığımi kaybettim yakin zamanda ona da cok uzuluyorum. Kendime cok kızıyorum yaksaydim yiksaydim kacsaydim yine de okusaydım diye. Yaşıtım kuzenlerim vardı ne haltlar yediler de aileleri okullarını zorla da olsa okuttu. Benimkiler ilk hatamda okuldan alarak hayatımı alarak cezalandırdı beni. Annem or*sp dedi bana. Ablamın da sevgilisi vardi. Ona bir şey demezdi konuşurlardi hep . Sizce ailem mi suclu ben mi? Kızmakta haksız mıyım?
Bir de babamın vefatından sonra annem kendi maddi katkısı da olduğu arabadan bana hakkımı vermek istemiyor. Bende benim de babamdi hakkımı istiyorum deyince buyuk kavga cıktı konuşmuyoruz. Şimdiye kadar hep sustum. Okuldan aldılar sustum,hep idareci oldum. İlk kez hakkımı istiyorum diye annem yetistirememisim dedi. Uzun ve karışık oldu kızlar hakkınızı helal edin. Oyle iste uzun bir ic dokme oldu benimkisi.. Anlık bir duygu patlamasıyla actım konuyu. Soylenecek cok şey var,katlanacak yoklar !
Hoscakalin