Merhabalar. 25 yaşımdayım ilişkim 2 bucuk senelik. Erkek arkadaşım 27 yaşında. Bugun en buyuk kavgamızı ettik diyebilirim. Şoyle oldu,
Bugun buluşalım vs dedik ama kendisinin hic evden cıkası yokmuş annesiyle yaşıyor bu arada. Sen gel bize oturalım dedi. Ek bilgi ben arada onlara gidip oturuyorum annesiyle de samimi sayılırız. Ama bayadır dışarı baş başa cıkmıyoruz, dışarı cıksak da yanımızda hep birilerini cağırmış oluyor. Ne zaman baş başa olsak da yakınlaşıyoruz birliktelik yaşıyoruz. Bugun de eve cağırınca patladım biraz. Ama kendimi de iyi ifade ettiğimi duşunuyorum, kendi evin olsa neyse ama ben bir aile evine bu kadar sık gir cık yapmaktan hoşlanmıyorum vicdanım el vermiyor rahatsız da oluyorum dedim. Sadece bir şeyler yaşamak icin cağırdığını soyledim.
gercekten de oyle bir suredir ve cok bunaldım sıkıldım. Kendisi de bu dediklerime alındı ben seni kullanıyor muyum yani 2 bucuk seneyi cope mi atıyorsun sana hic değer vermemişim gibi vs konuştu. Yuz yuze konuşalım dedik ama şimdilik istemedi. Oyle kaldı konuşmuyoruz. Haksız mıyım ?? Hala haksız olduğum bir kısım fazla goremiyorum cunku.