Kayınbabamin durumundan bahsetmiştim vefat etti (mekanı cennet olsun) olay pazar gecesi başladı bugun gomduk. eşim korona dedi gorumcem korona değil olsa bilirdik dedi zaten akciğer kanseri en ufak soğuk algınlığında bile cok etkilenir (birde bunun kavgasını yaptılar) herkes maskeyle katıldı.nekadar guvenilir bilmem ama orda olmam gerekiyordu.aileme kadar herkes gitmiş benimde gitmem gerekiyordu bunca yıl hatırına ve hernekadar ara sıra atismamiz olsada (ufak şeyler) birgun kalbimi kırmadı beni uzecek bir lafta bulunmadı orda olmam gerekiyordu..ağlayanlar feryat edenler bilirsiniz bir cenaze kalkınca neler yaşanır.kendi oz babam olsa bukadar ağlardim bukadar uzulurdum.bunun yazarken bile gozyaşım durmuyor ( ama alışacağız insan nelere alismazki) şuan eşim orda ben oğlumla eve dondum bukadar dayanabildik daha sonra tekrar gideceğim.cenaze geldi kapı onune (dağ gibi adam deriz ya oyle biriydi kp) bu haldemi eve gelecektin diye ic gecirdim. mezarlığa geldik kaynanam gitti yuzunu actı ağladı ağladı sarıldı optu.(zaten dunden beri perişan halde) sonra o cıkti gorumcem girdi bende arkasından girdim hayatımda ceset gormemiş ben.nasil bunu yaptım hala inanamıyorum.(eşim zaten gomulene kadar yanındaydı agliyip duruyordu. Gorumcem yuzunu gordu ben gordum (cok korktunctu o dağ gibi adam nasıl bu hale geldi. Gozunun yeşili portlemis ağzı acıkta kalmıştı. Ben onun şokunu yaşarken gorumcem pat diye ayak dibine duştu.kafasini cok fena yere carpti sonra eşim kucaklayıp dışarı cıkardı Su falan kolanya doktuler.kendine gelir gelmez hıckıra hıckıra ağlamaya başladı.o sahne omrum boyunca aklımdan gitmez.hele kayinbabami o halde gormem cok kotu oldu hepimiz icin hepimiz icin cok cok kotu oldu.keske onu gormeseydik enazindan iyi hali kalırdi hep aklımızda şimdi ise olmuş hali kalacak. Baya icim dolu kızlar konuşmak istedim