dr hanım merhaba ben 3 ay once eşimden ayrı bir şehire hemşire olarak atandım ancak ayda 1 goruşebiliyoruz
burda cok zorluk cekiyorum kendimi yalnız terk edilmiş hissediyorum boşlukta sallanan bir ip gibiim hic bir yaşama sevincim kalmadı
mesela bir gun mutlu uyanıyorum ertesi gun icim kararmış kızgın yorgun mutsuz uyanıyorum . evimi ozledim orda uyumayı uyanmayı
kahvaltı hazırlamayı ozledim. gece uyandığımda eşimi uyandırmamak icin donmeyim diyorum bakıyorum ki kimse yok yatakta yapayalnızım yorganı başıma cekip ağlıyorum . sabah uyandığımda farklı bi evdeyim kendi evim değil uzuluyorum burda kendimi savunmasız hissediyorum. intihar eğilimindeyim intihar etmekten korktuğum icin rabbime yalvarıyorum olmek cin . bana yardım edin bi gun nobet cıkışı psikolağa gittim psikyatri gormeden psikoloğa muayene olamadığımı soylediler o gun tum gun de dolymuş muayene olamadan geldim lutfen yardım edin bana