Hep hayal etmişimdir, gece yarısı birden sancım gelecek, doğuruyorummmm diye bağıracağım, apar topar evden cıkacağız, herkesin eli ayağına dolaşacak bla bla bla ....
Ama bizim hikayemiz boyle başlamadı. Benim duzenli ama duşuk seviyeli sancılarım, 1 haftadır 1 cm olan acılmanın daha fazla artmaması sonucu ile doktorum normal doğumu suni yollarla başlatmayı teklif etti bende seve seve kabul ettim cunku artık meleğime kavuşmak istiyordum.
28.08.2015 saat 08:00 da hastaneye yatışım yapıldı. İlk muayenelerden sonra sancıyı başlatacak olan ilac uygulandı. Nst cekildi ve ben odama gectim. Hayat benim icin gayet laylaylomdu o sıralarda. Ben nst cekilirken yanımdaki yatakta nst cekilen kız kıvrım kıvrım kıvranıyor bağırıyordu. (kabul fena tırsmıştım) Kızın acılması daha 4 cm idi. Daha cok uzun yolu vardı ve bu sancılar şimdiden boyle bağırdıyorsa ben 10 cm gormeden olurum heralde dedim.
Neyse 1 saat sonra ebe yeniden odama geldi, hadi bakalım bir nst daha dedi. nst odasındaki kızlar 3 kişi olmuştu. 2 si bildiğiniz hastaneyi yıkıyordu. ( ciddiyim cok fazla bağırıyorlardı.)
nstye bağladım 70-80 arası duzenli sancılarım vardı. Nasıl sevindim anlatamam, sancılarım yukselmişti ama ben hala hissetmiyordum. Tekrar odaya dondum.
Canım kocamla odamızı suslemeye başladık. Balonlar, afişler, ikramlıklar derken odamız coook cici oldu. Bu arada ben hic oturmuyordum ne kadar hareket edersen o kadar cabuk olur acılman dediler.Kkoca gobeğimle bir ordayım bir burda koridorda fink atıyoruz kah eşimle kah annemle.
Bir sonraki nst icin cağrıldım. Artık hafif hafif hissediyordum sancılarım da artık 90 a 100 e dayanmıştı. Ama ben sinek ısırığı gibi hisediyordum. Acılma cok yavaştı.Bu beni hayli uzuyordu. Tek korkum vardı: SEZARYEN
Dakikalar saaatleri kovaladı, sancılar geliyor benim artık sancı geldikce belim bukulmeye başlıyordu. Koridorda gezerken sancı gelince duruyor bitince yurumeye devam ediyordum. Ama dayanılmayacak bir acı değildi. İyi gidiyordu.
Maalesef yapılan kontrol acılmanın olması gerektiği gibi olmadığını gosteriyordu bize. Kafamın icinde kapkara sahneler dolaşıyordu, anestezi doktoru, ameliyathane, uyutulan ben, kesilen karnım korku filmi sahneleri gibiydi benim icin.
Canım ebem bana, suni sancı vereceğiz dedi, yoksa daha cok beklersin dedi. Ki bu cumleyi kurduğunda saat gece 12 idi. ben sabah 8 de hastaneye giriş yapmıştım. 16 saat olmuştu. Suni sancı takıldı. Koridorda gezerken sancı gelince durmak yetmiyordu artık. Yanımda kim varsa var gucumle kolunu sıkıyordum. Artık baya acıtıyordu. Bu acı başka acıydı.
Tekrar muayene icin doğumhaneye girdim. Artık gercekten dayanamıyordum. "ister acılsın ister acılmasın daha fazla yuruyemeyeceğim yatıyorum ben." dedim 16 saattir dolaşıyordum zaten ve 2 gecedir de uyku uyumuyordum. Artık takatim kalmamıştı. Sancı geldikce ellerini ellerimden ayırmayan eşimin ellerini sıkıyordum. Bu arada da annem belime masaj yapıyordu. Doktorum bir gun onceki muayenede doğumda epidural istermisin dedi, ben doğumun her anını dolu dolu yaşamak istiyorum acısını da heyecanını da o yuzden epidural istemiyorum dedim. Sancıların artınca goruşuruz dedi
Evet sancılarım artmıştı, epidural istiyorum dedim. Epidural diye ağladım hatta Ama yapmadılar, gec kalmıştım.
Bana 5-6 saat gibi gelen bu surec 1 saat falan surmuştu en fazla.
Ebe son kez odaya geldi. Midem cok bulanıyordu ve bir kac kez kusmuştum. Aksi gibi birde hıckırık tutmuştu. Saat 2 falandı sanırım. Benden başka herkes doğurmuştu sona ben kalmıştım.Eşim de benimle nst odasına geldi. Beklerken yapmam gereken egzersizleri eşim yaptırdı resmen cunku benim hic halim kalmamıştı. Beni doğum masasına cıkardı ve o cıktı.
İşin doğum kısmı pek zor değildi. Sevgili ebeler karnınıza yuklenmese acı verici bile değil aslında. Doktorum nasıl ıkınmam gerektiğini anlattı. 1 kere ıkındım, 2. kez ıkındım, 3. de ebe karnımı bastırdı. O ana kadar gıkım cıkmamıştı hic bağırmamıştım. Ama oyle bir bastırdı ki ruhumu teslim ediyorum sandım. Hayatımda hic oyle bağırmamıştım. Kendi sesimden korktum Bir daha da bağırmadım.
İki ıkınma sonra guzeller guzeli meleğim karşımdaydı. Bembeyaz verniksle kaplıydı. Avazı cıktığı kadar bağırıyordu. Hemen silip havluya sardılar ve goğsume yatırdılar. Yattığı an sustu gozleri acıktı ve goz goze geldik. O an o sustu ve ben başladım ağlamaya. Cok guzel kokuyordu. Hayatımda boyle birşey koklamamıştım. Cennet kokusu bu olsa gerekti.
Doktorum benimle işini bitirirken onu ailesiyle tanıştırmaya goturduler Doğum masasından kalktım tekerlekli sandaliyeye oturdum. Kızımı kucağıma alıp oyle cıktım doğumhaneden. Hayatımın en guzel anısı olarak kazındı zihnime.
Burda teşekkurlerimi sunmak istediğim mukemmel insanlar var. Ozellikle eşim her anımda yanımdaydı mukemmel bir koca ve harika bir baba olduğu icin ona cooook teşekkur ederim.
Sonrasında ise doktorum Sureyya Merden'e minnetlerimi sunmak istiyorum. O bilmese de hayatımda cok onemli bir yeri var artık. " Hadi Missladybird" deyişi hala kulaklarımda. Garip bir bağ ile bağlandım resmen doğum sırasında doktoruma. Canım doktoruma cooooooooook teşekkur ediyorum