Kızlar bir ay evvel cok şukur bebişim oldu. E tabi kırkı doldurana kadar annem kayınvalidem ablam kardeşim herkes donuşumlu olarak yanıma geldi hic birşey yapmasa bebeği oyalamaları bile ev işlerini yapmamda bana vakit kazandırdı. Ama şimdi vakit doluyor ve kimse kalmayacak yanımda. (Aileler başka Biz başka bir şehirdeyiz) eşim işe gidecek ve ben gece uykusuz gunduz de cok uzun sureli uyuyan bir cocuk da değil surekli uyur uyanık gibi. Ve ben kendimi cok tuhaf hissediyorum. Sanki artık ozgur değilim kendimi cok yalnız hissedeceğm herkes gidince. Yorgunum. Uykusuzum. Duşa dahi girmeye vakit yok. Hep boyle mi gidecek ne zaman hayatım normale donecek tecrubeli annelerin tavsiyesine ihtiyacım var. ( aslında herşeyi kendim yapmaya alışkın biriydim hamilelk oncesinden başlayan bir surekli birilerinin yanımda olması hali ben de yalnız yapamayacağım korkusu oluşturdu)