Herkese merhaba 2 aylik bir bebegim var. Turkiyenin en iyi holdinglerinden birinde calisiyorum 5 yıldır. Onceden hep isi bırakacağım diyordum cocugum olunca. Cunku benim annem de calışıyordu ve ben onu cok ozluyordum. Benim annem harika cocuk buyutuyor asiri sabırlı biri ancak 65 yasinda ve kalp hastası by pass li ve kanser tedavisi gordu gecmişte. Ayrica cok uzun mesafede ayrıyız. Okumuş neslin drami memleketten uzaklaşmak zorunda bırakılmak ve is bulamamak. Neyse... kayinvalidemi cok severdim ancak bebegimi bakmamak icin eşime benimle ilgili yalan yanlış şeyler soylemiş. Keske bakmak istemiyordum deseydi. Onu da tanımış oldum. Allah buyuktur baksaydi ve evin icinde boyle seyler yaşasaydık daha korkunc olurdu. Hayatimda yedigim en buyuk kaziklardan birini attı bana. En sevmediğim şey kayinvalide gelin anlasamamazligidir. Seni cok seviyorum diyip aslinda nefret ediyormuş benden. Ben ak desem o bok anlıyormuş. Ben cocuğumu bakiciya teslim etmek istemiyorum. Ne yapacağımı bilemiyorum. Ama calışmak zorundayım maddi anlamda da ihtiyacımız var. Ne olur bana akıl verin... bebegim zaten kolik ciddi bir bunalımdayım ve cocugumu bırakmak da ayrı bir bunalıma sokuyor. Ne onerirsiniz. (Bu arada cok guvenilir bir bakici buldum. Arkadaşımın bebegini 2 yil bakti. Cocuk da cok seviyor kadini. referansı iyi yani)