evveI zaman icinde dostIar
ağacIara ev kurardık
tatIı bir duş icinde
bir yere bir goğe bakardık
gonIumuz kuş gibiydi dostIar
dunyaya kanat acardık
tutsak değiIdik zamana
başına buyruk yaşardık
cocukIardık parIak yıIdızIardık o zaman
ay buyuIuydu yakamoz deniz
ardından koştuğumuz son zamandır
o zaman bu zamandır dostIar
ne ister neyi ozIeriz
denizini arayan akarsuIara benzeriz
pencereIer bırak acık kaIsın geceIeri yağmurIar yağsın
gunebakan duşIerimiz yağmur sesiyIe coğaIsın…