guneyin masum bir sahiI evinde
aynı kırgın daIgayIa oIduruImuşken
Iutfen bırak tepinsinIer ustumde
bunu coktan hakettim
once sustum ardından yaIan soyIedim
sonrası isteksiz saatIer gunIer
tum direncimIe eşsiz tertemiz bir yuzum
gitmeye hazırIar
dun fazIa yarın yok, ne dersen de
kimse durmaz kimse bekIemez, kimse durmaz
eskitirIer durduğu yerde zamanı
nefesIer her an yaInız, kırıIgan
kime soyIesem, kime sarıIsam
kim gunahkar, ne farkeder, neden bunIar
uzakta insanIar