bebeklerde parmak emmek
bebekler neden parmaklarımı emerler
bebeklerde parmak emmenin nedenleri
bebeklerde parmak emmek nasıl bıraktırılır

Parmak emme, normal cocuklarda herhangi bir pisko-patolojik etken olmaksızın 3-4 yaşlarına kadar gorulen bir olgudur.parmak emmenin cocuk psikolojisinde cocuklarda bir uyum ve davranış problemi olarak gorulemesi icin bazı kriterleri karşılaması gereklidir.

Bebeklerin coğu başparmaklarını ya da diğer parmaklarını emerler. Zararsız bir davranış olan parmak emmeye hemen bebeklerin tumunde rastlanmasının en onde gelen nedeni,yeni doğan bebeklerin parmak emmeyi daha anne rahminde, (uterus) oğrenmiş bulunmaları ve doğuştan sahip oldukları en guclu reflekslerden birinin emme refleksi olmasıdır.Nitekim ender olarak yeni doğan bazı bebeklerin parmak ya da bileklerinde gorulen kabarcıklar bunun bir sonucu olmaktır.

1 yaş cocuklarının hemen yarısı parmaklarını emerler.9 ayda itibaren uykuyla parmak emme arasında yakın bir ilişkinin olduğu, uykusu gelen bebeğin parmağını ağzına goturduğu gorulur. Cocuğu parmak emmeden vazgecirmek uzere yapılan cabalar, 3 yaşına kadar cocuk tarafından direncle karşılanır. Bazı bebekler yeni dişlerinin cıkması ,bazıları da zorlukla karşılaştıklarında utanma ve sıkılma belirtisi olarak parmaklarını emerler. Genellikle 18. ay dolaylarında sıklaşan parmak emmenin 4 yaşına doğru kaybolması beklenir. Araştırmalar en gec 5-6 yaşlarında sona erdiği takdirde parmak emmenin zararının olmadığını,ancak suregelmesi halinde dişlerde deformasyona neden olabileceğini kanıtlamıştır. Alt ıslatmada olduğu gibi, surekli parmak emme alışkanlığı da psikolojik sorun ve gerginliklerin bir sonucu olarak gelişebilir.

Parmak emmenin giderilmesi icin alınacak onlemler


Anne ve babaya parmak emmenin ilk donemlerde zararsız bir faaliyet olduğu acıkca anlatılmalıdır. Parmak emmenin biraz once değindiğimiz gibi diş deformasyonlarına sebep olmadığı, bir hastalık mahiyetinde olmadığı acıkca anlatılmalıdır. Cunku buna inanan anne, baba ve aile buyukleri omur boyu surecek bu kotu alışkanlıktan cocuklarını vazgecirmek icin cok şiddetli tedbirlere başvururlar. Hatta cocukların parmaklarına acı biberler surenler, dayak atanlar, ellerini kollarını arkadan bağlayanlar,eline parmaklarına iğne batırıp onlar unutamayacakları acı verecek cezalar uygularlar. Bu tenkitler, azarlamalar, dayak atmalar, parmağa acı surmeler cocukta olumsuzluğun yukselmesine neden olabilir. Anne babayı rahatsız etmek icin bir davranış olarak kalmasını pekiştirebilir