1923 - ŞeddÂd İbnu Evs (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) buyurdu ki: "AIIah Teal hazretleri, her şeyde iyiliği emretmiştir. Oyleyse oldurduğunuz zaman oldurmeyi iyi yapın. Kesecek olursanız kesmeyi iyi yapın. Bıcağın ağzını bileyin. Hayvana (zahmet vermeyin) rahat ettirin."

Muslim, Sayd 57, (1955); Tirmizi, DiyÂt 14, (1409); Ebu DÂvud, EdÂhi 12, (2815); NesÂi, DahÂya 22, (7, 227); İbnu MÂce, ZebÂih 3, (3170).

1924 - Ebu Hureyre ve İbnu AbbÂs (radıyallÂhu anhum) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselÂm) şeytan kurbanından (şerita) men etti." Dendi ki şerita, boğazından sÂdece deri kısmının kesilip, boyun damarı kesilmeden olmeye terkedilen (kurbanlık) hayvandır."

Ebu DÂvud, EdÂhi 17, (2826).

1925 - İbnu AbbÂs (radıyallÂhu anhumÂ) demiştir ki: "(Hayvanı keserken) besmele cekmeyi bir kimse unutmuşsa bunun bir mahzuru yoktur. Ancak kasden terketmiş ise, kesilen yenilmez."

Rezin'in ilÂvesidir.

1926 - İbnu Omer (radıyallÂhu anhumÂ) anlatıyor. "Resulullah (aleyhissalatu vesselÂm) buyurdular ki: "Haksız yere bir kuş veya daha kucuk bir hayvan olduren insana Allah mutlaka onun hesÂbını soracaktır." Kendisine: "Onun hakkı da nedir?" diye sorulunca:

"Onu keser ve yer. Başını kesip atmaz!" diye cevap verdi."

NesÂi, Sayd 34, (7, 239).

1927 - Ebu VÂkıd (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "ResuIuIIah (aleyhissalÂtu vesselam) Medineye geldiği zaman, Medineliler, (diri olan) devenin horgucunu kesiyorlar ve koyunların da kuyruklarını koparıyorlar ve bunIarı yiyorlardı.

Bu durum uzerine Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm): "Hayvan diri iken ondan her ne kesilmiş ise, bu meyte (lÂşe) hukmundedir, yenilmez" dedi."

Tirmizi, Et'ime 4, (1480); Ebu DÂvud, Sayd 3, (2858); İbnu MÂce, Sayd 8, (3216).

KESİŞ ŞEKLİ VE YERİ

1928 - Ebu'l- Uşer UsÂme İbnu MÂlik İbnu Kahtam bÂbasından anlatıyor: "Ey Allah'ın Resulu, dedim, kesme işi sÂdece boğazdan ve gırtlaktan (lebbe) değil midir, (hayvanın başka yerinden de olur mu?)"

Şu cevabı verdi: "(Mızrağını hayvanın) dizine saplarsan sana o da kifÂyet eder." Tirmizi: "Bu, zaruret haline mahsustur" der.

Ebu DÂvud da: "Bu, (yuksekten) duşen bir hayvanın kesimiyle ilgilidir" demiştir.

Tirmizi, Et'ime 5, (1481); Ebu DÂvud, Edahi 16, (2825), NesÂi, DahÂy 25, (7, 228).

1929 - İbnu AbbÂs (radıyallÂhu anhumÂ) buyurdular ki: "Elinde (tasarrufunda) olduğu halde (normal kesişten) seni aciz bırakan şey av gibidir."

(Yine İbnu AbbÂs), kuyuya duşen bir deve hakkında: "Neresinden gucun yeterse kes!" demiştir. Hz. Ali, İbnu Omer ve Hz. Âişe (radıyallÂhu anhum) de bu goruşte idiler.

İbnu AbbÂs, İbnu Omer ve Enes (radıyallÂhu anhum): "Boğazdan kesmeye başlayınca (acele sebebiyle) başı kopuverse bunda bir beis yok. Ancak, ense tarafından kesilmişse yenmez, baş kopsa da kopmasa da farketmez" demiştir.

BuhÂri, ZebÂih 23, (Bir bÂbın başlığında zikretmiştir).

1930 - El-Hudri (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselam)'a sorularak dendi ki: "Biz deve, sığır ve davarı, karınlarında cenin olduğu halde boğazlıyoruz. Cenini yiyelim mi, atalım mı?"

Şu cevabı verdi:

"Dilerseniz yiyin. Zira onların tezkiyesi (temiz ve helal olmaları) annelerinin tezkiyesine tÂbidir."

Ebu DÂvud, EdÂhi 18, (2827); Tirmizi, Et'ime 2, (1476).

1931 - Hz. İbnu Omer (radıyallÂhu anhumÂ) buyurmuştur ki: "Bir deve kesildiği zaman karnındaki yavrunun tezkiyesi, devenin tezkiyesine tÂbidir, yeter ki yavrunun hilkati (butun uzuvlarının cıkmasıyla) tamamlanmış, tuyleri de bitmiş olsun. Yavru annenin karnından cıkınca (yine de hemen) kesilir, t ki icteki kan cıksın."

Muvatta, ZebÂih 8, (2, 490).

KESME ÂLETİ

1932 - RÂfi' İbnu Hadic (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Bir seferde Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) ile birlikte idik. (Bu esnÂda) bir deve huysuzluk edip kactı. Peşine duştuler. Ama tÂkipcileri yordu. Bir adam deveye bir ok gonderdi. Derken Allah (c.c.) onu durdurdu. AleyhissalÂtu vesselam Efendimiz:

"Bu hayvanların kackınları var, tıpkı vahşi kackınlar gibi. Onlardan biri size galebe calacak olursa, ona boyle davranın!" dedi. Ben:

"Ey Allah'ın Resulu, biz yarın duşmanla karşılaşacağız, yanımızda (hayvan kesecek) bir bıcağımız yok. (Hin-i hÂcette) kamışla keselim mi?" diye sordum. Bana:

"Bolca kanı akıtılan ve uzerine Allah'ın ismi zikredilenin etini yeyiniz. Diş ve tırnak(la kesmek caiz) değildir. Size (bunun sebebini) soyleyeceğim; "Diş kemiktir, tırnak ise, Habeşlilerin bıcağıdır."

BuhÂri, Şirket 3, 16, CihÂd 191, ZebÂih 15, 18, 20, 23, 36, 37; Muslim, EdÂhi 21, (1968); Tirmizi, AhkÂm 5, (1491,1492); Ebu DÂvud, EdÂhi 15, (2821); NesÂi, DahÂya 20, 21, 26, (7, 226, 227).

1933 - NÂfi'nin anlattığına gore, Ka'b İbnu MÂlik (radıyallÂhu anh)'in bir oğlundan, İbnu Omer'e anlatırken şunları işitmiştir: "BÂbası kendisine haber vermiştir ki: Davar guden cÂriyeleri, bir koyunun olmek uzere olduğunu gormuş, derhal bir taş kırarak, onunla koyunu kesmiştir. Babası ailesine: "Ondan yemeyin. Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'a sorayım" demiş ve sormuştur. Resulullah(aleyhissalÂtu vesselam) yemelerini emretmiştir."

BuhÂri, ZebÂih 18,19, VekÂlet 4; Muvatta, ZebÂih 4, (2, 489).

1934 - Hz. Càbir (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Kavmimden biri bir veya iki tavşan avladı. Bunları taşla kesti. Resulullah (aleyhissalatu vesselÂm)'dan soruncaya kadar astı. Efendimiz (aleyhissalÂtu vesselÂm) yemesini emretti."

Tirmizi, ZebÂih 1, (1472).

1935 - Ata İbnu YesÂr, Beni HÂriseli bir adamdan rivÂyet eder ki: "Bu zÂt bir sağmal deveyi gutmekte iken olmek uzere olduğunu farkeder. Beraberinde, hayvanı kesebilecek bir şey de bulamaz. Eline gecirdiği bir kazığı devenin ummuğune saplar, kanını akıtır. Sonra durumu Resulullah(aleyhissalÂtu vesselÂm)'a haber verir. Efendimiz yemesini soyler."

Muvatta, ZebÂih 3, (2, 489); Ebu DÂvud, EdÂhi 15, (1823); NesÂi, DahÂya 19, (7, 226).

1936 - Zeyd İbnu Sabit (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Bir kurt bir koyunu dişlemişti, derhal keskin bir taşla kestiler. Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm) yenmesine ruhsat verdi."

NesÂi, DahÂy 18, (7, 225).

YENMESİ YASAK OLAN KESİLMİŞLER

1937 - Hz. Âişe (radıyallÂhu anhÂ) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalÂtu vesselÂm)'a soruldu: "Halk bize et getiriyor, kesilirken besmele cekilip cekilmediğini bilmiyoruz, ne yapalım?"

"Siz besmele cekin, yiyin!" cevabını verdi."

BuhÂri, Sayd 21, Buyu 5, Tevhid 13; Muvatta, ZebÂih 1, (2, 488); Ebu DÂvud, EdÂhi 19, (2829); NesÂi, DahÂya 39, (7, 237).

1938 - Ebu'd Derd (radıyallÂhu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalatu vesselÂm) mucesseme'nin yenmesini yasakladı. Mucesseme ok atışlarında hedef olarak kullanılan hayvandır. Keza halisanın yenmesini de yasakladı. Halisa, kurdun kacırdığı, fakat ondan kurtarılan hayvandır."

Tirmizi, Et'ime 1, (1473).



Bir rivÂyetin "Ok atışlarına hedef olarak kullanılan hayvan" ibÂresine kadar olan kısmı Tirmizi'de gelmiştir. Gerisi Rezin'in ilÂvesidir.

1939 - Zuhri (rahimehullah) diyor ki: "Arap Hıristiyanlarının kestiklerini yemekte bir beis yoktur. Ancak, Allah'tan başka birisinin adını andığını işitirsen o zaman kestiğini yeme. İşitmemiş isen, (bu durumda vehimlenme), cunku Allah, onların kufrunu bildiği halde kestiklerini helÂl kılmıştır."

Hz. Ali'den de bu mÂnÂda rivÂyet yapılmıştır.

Rezin ilavesidir. Bu ilÂve rivÂyet, Buhari'nin Kitabu'z-ZebÂih'de bÂb başlığında kaydedilmiştir.



AKIKA

6898 - Yezîd İbnu Abdi'I-Muzenî radıyallahu anhuma anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalatu vesselÂm buyurdular ki: "Oğlan cocuk icin akika kurbanı kesilir, cocuğun başına kurban kanı değdirilmez."

FERÂ'A VE ATİRE

6899 - İbnu Omer radıyallahu anhuma anlatıyor: "Resulullah aleyhissalatu vesselÂm buyurdular ki: "(İslÂm'da) ferÂ'a ve atire kurbanı kesmek yoktur."

KESİM GUZEL OLMALI

6900 - Ebu Sa'î'di 'l-Hudrî radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah aleyhissalÂtu vesselÂm'a koyunu kulağından tutarak yeden bir adam uğradı. AleyhissalÂtu vesselÂm hemen mudahale ederek: "Hayvanın kulağını bırak da boynunun kenarından tut!" buyurdular."

6901 - Abdullah İbnu Omer radıyallahu anhuma anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalatu vesselÂm bıcakların bilenmesini ve hayvanlara gosterilmemesini emretti ve şu tenbihte bulundu: "Biriniz hayvan boğazlayınca boğazlamayı hızlı yapsın."

SAĞMAL HAYVAN KESME YASAĞI

6902 - Hz. Ebu Bekr radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah aleyhissalÂtu vesselÂm bana ve Omer'e "Bizimle birlikte el-VÂkıfi'ye gelin" buyurdular. Biz de ay ışığında gittik, bahceye kadar ulaştık. Bize: "Merhaba, hoşgeldiniz" dediler. Sonra bıcağı alarak davar surusunun icerisinde dolaştı. AleyhissalÂtu vesselÂm (bu esnada): "Sağmal olandan sakın!" veya "Sut sahibi olandan" dedi.

HAYVANI HEDEF YAPMA YASAĞI

6903 - Ebu Sa'îdi'l-Hudrî radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah hayvanlara musle (işkence) yapmayı yasakladı."

VAHŞİ EŞEKLERİN ETİ

6904 - Mikdam İbnu Ma'dikerb el-Kindî radıyallahu anh anlatıyor: "Resulullah aleyhissalÂtu vesselÂm bircok şeyi haram kıldı, hatta vahşi eşekleri de zikretti."