Peygamber Efendimizin Ettiği Beddua

Peygamber Efendimizin Kimlere Beddua Etti

Peygamber efendimiz, diğer bazı Peygamberler gibi kavimlerine genel bir beddua etmemiş ama muayyen gunahları işleyenleri lanetlemiştir. Mesela birkacı şoyledir:

(Lutilere Allah lanet etsin!) [Beyheki]

(Paraya tapana lanet olsun!) [Tirmizi]

(Bidat cıkarana lanet olsun.) [Dare Kutni]

(Eshabıma sovene lanet olsun.) [Hakim]

(Doğruyu bildiği halde susana lanet olsun) [Deylemi]

Ayrıca isim soyleyerek beddua ettikleri de vardır. Bir tanesi şoyledir: Ebu Lehebin oğlu Uteybe, Tebbet suresi gelince, Resulullah efendimize hakaret etti. Resulullah cok uzulup, (Ya Rabbi, buna bir canavar musallat et) dedi. Ebu Lehebin oğlu Uteybe Şama giderken, bir gece, bir aslan gelip uyuyan arkadaşlarını koklayıp bıraktı. Sıra Uteybeye gelince onu parcaladı. (Mirat-i kÂinat)

Taberanide rivayet ediliyor ki:
İki kişi, Hazret-i Hamza hakkında aşağılayıcı bir şiir okuduklarından Cehenneme gitmeleri icin Resulullah beddua ediyor.

Peygamber efendimiz beddua etmezdi sanarak hadis kitaplarındaki beddua bildiren boyle bir hadis-i şerife şuphe ile bakmak din duşmanlarını sevindirmek olur. O zaman imam-ı Taberaniye de itimat kalmaz. Zaten din duşmanlarının butun derdi de bu. (Âlimleri ve hadisleri yıkarsak Kuranı yıkmak daha kolay olur) diyorlar.

O iki kişi hicri 8. yılda Musluman olmuştu. Hazret-i Hamza ise bundan 4 yıl once şehit oldu. Yani o zaman o iki kişi Musluman değildi. O dua, Muslumanlara yaptıkları zararlardan ve sevgili amcası Hazret-i Hamzaya dil uzattıklarından dolayı yapılmıştı.

Mekkenin fethinde, Resulullah efendimiz herkesi affetti. Yalnız on kişinin isimlerini soyleyip, (Bunları gorunce hemen oldurun) buyurdu. Bu on kişiden biri olan Vahşi bin Harb, Mekkeden uzaklara kactı. Daha sonra pişman olup, Medinede mescide gelip, (Ya Resulallah, bir kimse Allaha ve Resulune duşmanlık yapsa, en kotu, en cirkin gunah işlese, sonra pişman olup iman etse, bunun cezası nedir?) dedi. Resulullah efendimiz, (Pişman olup iman eden affolur, bizim kardeşimiz olur) buyurdu. (Ya Resulallah, iman ettim, pişman oldum. Ben Vahşiyim) dedi. Peygamber efendimiz, Vahşi adını işitince, sevgili amcası Hazret-i Hamzanın parcalanmış hÂli gozu onune geldi.
Ağlamaya başlayıp, (Git, seni gozum gormesin) buyurdu. Vahşi, olduruleceğini anlayıp dışarı cıkarken Cebrail aleyhisselam gelip, (Ey Habibim, butun omrunu puta tapmakla, kullarımı bana duşman etmeye uğraşmakla geciren bir kÂfir, bir kelime-i tevhid okuyunca, ben onu affediyorum. Sen, amcanı oldurdu diye Vahşiyi nicin affetmiyorsun? O pişman oldu. Şimdi sana inandı. Ben affettim. Sen de affet) mealindekiilahiemri bildirdi.


alıntı