Tevekkulun Boylesi

Yeni Şafak
Dindar ve mutevekkil bir koylu varmış. Bir de inancı kısa bir hanımı varmış. Koylu dayının ne zaman bir şeyi kaybolsa hanımı feryadı basarmış. Adamcağız da hic uzulmezmiş ve hanımına:
- Aman hanım, eğer o bize helÂlinden bir şeyse Allah ya onun daha iyisini verir, veya onu buldurur, dermiş.
Adamcağız bir gun şehre inip okuzlerini sattıktan sonra okuzlerin parasını ve bir miktar da biriktirdiği yuz altınını mola verip oturduğu bir ceşmenin başında unutmuş. Eve gelince durumu farketmiş. Karısına haber vermeden hemen donup ceşmenin başına varmış. Fakat altının yerinde yeller esiyormuş. Hani ya kendisi de uzulmeden edememiş. Tabii hanımı duyunca busbutun hasta olmuş. Bu adam bir gun kırda bir kuyudan su cekerken başındaki sarığını kuyuya duşurmuş. Hemen sarığını almak icin kuyuya inip kuyunun icinde bir beze sarılı yuz altın bulmasın mı. Sevincle yukarı cıkmış. Meğer altınları ilk kaybettiğinde bir coban altınları bulmuş, eşkiyalar gelirken benden altınları alır diye kuyunun icine atmış eşkiyalar da hic para bulamayınca cobanı bir guzel dovmuşler ve hasta etmişler. Bir kac gun evden cıkmamış ve kuyudan altınları gidip de alamamış. Dindar koyluye altınları boylece geri gelmiş. Koylu ve hanımı Allah'a hamdetmişler.
*
__________________