Omer (r.a) bir gece şehri gezerken bir evden ceşidli sesler işitdi. Omer hazretleri dama cıkdı. Damdan o eve girdi. Gordu ki, bir kişi bir kadın ile oturmuş. Orta yerde de şerÂb var. Omer (r.a) hazretleri dedi:
-Nicin Allahu teÂl hazretlerinin emrini tutmazsın. Bu kadar gunÂhın cezÂsını cekmiyeceğini mi zan ediyorsunuz!
O kişi cok korkup, dedi ki,
-YÂ Emîr-el mu'minîn! Hic acele etme ki, ben bir gunÂh işledim ise, sen dort gunÂh işledin.

Birincisi, Allahu tebÂreke ve teÂl buyurdu ki, (Evlere kapılarından giriniz.) Sen damdan girdin.
İkincisi, Allahu teÂl buyurdu ki, (Evlerinizden gayrî evlere izn alıp, ehli uzerine selÂm vermeyince girmeyiniz.) Sen fermÂn dinlemeden girdin.
Ucuncu; Allahu teÂl buyurur: (Tecessus etmeyiniz.) Sen tecessus etdin.
Dorduncu; Allahu tebÂreke ve teÂl buyurur, (Sû-i zÂn etmekden sakınınız.) Sen sû-i zan etdin.

Omer (r.a) bunu işitdi. MubÂrek gonlune cok te'sîr etdi. PişmÂn oldu. Onun keffÂretine bir kole ÂzÂd etdi. Omer (r.a) hazretlerinin adÂleti ve siyÂseti bereketi ile, o kişi de tevbe edip, iyiler zumresinden oldu.
__________________