Ahmed-i NĂ‚mıkî CĂ‚mî hazretleri, Herat'ta bulunduğu sırada bir gun Abdullah-i EnsĂ‚rî'nin konağına dĂ‚vet ettiler. Ahmed CĂ‚mî'nin hizmetcisi, yola cıkmaları icin ayakkabılarını onune koydu. Ahmed CĂ‚mî hazretleri;
"Bir saat beklememiz îcĂ‚b ediyor. Bir iş var." buyurdu. Beklediler. Bir saat sonra, bir Turkmen, hanımı ve yanlarında 12 yaşlarındaki oğulları ile geldiler.
Cocuğun babası;
"Efendim! Allahu teĂ‚lĂ‚ bize cok mal verdi. Bundan başka cocuğumuz yoktur. Bu da Ă‚mĂ‚ olup gozleri gormemektedir. Her tarafı gezdirdik. Gitmediğimiz yer, varmadığımız doktor kalmadı. Fakat hicbirisi care bulamadı. Biz, siz Allahu teĂ‚lĂ‚ya her ne duĂ‚ ederseniz cenĂ‚b-ı Hakkın lutfedip kabûl ettiğini biliyoruz. Eğer, cocuğumuzun goz nûruna kavuşması icin duĂ‚ ederseniz cok bahtiyar oluruz. Tek gozleri acılsın, îcĂ‚b ederse butun malımızı fedĂ‚ etmeye hazırız. İhsĂ‚n ederseniz, lutfederseniz cok seviniriz. Eğer bu arzumuz yerine gelmezse, uzuntumuzden mahvoluruz." dedi.
Ahmed CĂ‚mî hazretleri bu sozleri dinledikten sonra;
"Nasıl olur? Oluleri diriltmek, cild hastasını iyi etmek ÎsĂ‚ aleyhisselĂ‚mın mûcizesi idi. Bu hĂ‚lde Ahmed kim olur ki, bu hastalığın tedĂ‚visini benden istiyorsunuz?" buyurdu. Sonra ayağa kalkıp yurumeye başladı. Biraz sonra;
"Biz ederiz biz." dedi. Orada bulunan herkes bu sozu işittiler. Fakat bir şey anlayamadılar. Bundan sonra hemen geri donup bir yere oturdu ve;
"O cocukcağızı bana getirin." buyurdu. Getirdiler. İki mubĂ‚rek başparmağını cocuğun iki gozune surup;
"Azîz ve celîl olan Allahu teĂ‚lĂ‚nın izni ile acılın." buyurunca, cocuğun gozleri gorur oldu. Bundan sonra orada bulunan ileri gelenler dediler ki:
"Efendim, birinci defĂ‚, oluleri diriltmek ve cild hastalarını iyi etmek mûcizesi ÎsĂ‚ aleyhisselĂ‚ma Ă‚ittir. Kendiniz icin, bu yolda Ahmed kim olur ki? dediniz. Daha sonra da, biz ederiz biz, dediniz. Bu iki sozunuz arasındaki irtibĂ‚tı anlayamadık. İzĂ‚h buyurur musunuz?"
Bunun uzerine Ahmed CĂ‚mî hazretleri;
"Evvelki soz kendime Ă‚itti. Bundan başkasını diyemezdim. Ama sonradan bana şoyle ilhĂ‚m ettiler: Ey Ahmed! Oluleri, ÎsĂ‚ aleyhisselĂ‚m mı diriltti? Dilsizleri ve cild hastalarını o mu iyi etti? Biz ederiz biz. Geri don. O cocuğun gozlerinin acılması icin seni sebep kıldık. Bu soz kalbime oyle ilhĂ‚m olundu ki, ağzımdan da cıkıverdi. O soz ve fiillerin hepsi Allahu teĂ‚lĂ‚dan idi. Ahmed'i (beni) sĂ‚dece vĂ‚sıta kıldı." buyurdular.
__________________